Muninn - 01.12.1959, Blaðsíða 7
NÝTT VIÐHORF
Alltaf erum við íslendingar að glata
meira og meira af þjóðareinkennum okkar.
Æskan spillist af völdum utanaðkomandi
áhrifa, og lítið er gert til að sporna á móti.
Menn „fljóta sofandi að feigðarósi". Eitt af
því, sem einkennt hefur landsmenn frá
upphafi er, að ávallt hefur hesturinn staðið
við hlið þeirra, óbifanlegur og traustur. í
þúsund ár hefur hann stritað til að gera
landið byggilegt, því að hvar hefðu íslend-
ingar staðið hestlausir? Þjóðin á honum að
þakka tilveru sína í þessu landi elds og ísa.
En skyndilega nú virðist sú stefna ríkjandi,
að hesturinn sé óæskilegt dýr, sem jafnvel
beri að útrýma. Eða hvort kunna nú Islend-
ingar ekki að meta það, sem þeim er gott
gert? iÞví að nú hefur hesturinn fengið nýtt
hlutverk, sem hann mun reynast fær um að
gegna með sinni tryggð og trúfesti. Verð-
skuldaður áhugi annarra þjóða er nú að
vakna fyrir ágæti íslenzka hestsins. í deyfð
og drunga hverdagslífs erlendis eru menn
farnir að finna, hve dásamlega dægrastytt-
ingu íslenzki hesturinn getur gefið þeim.
Að fara upp í sveit í fagurt umhverfi og
létta sér upp á baki vakurs gæðings er
æðsta ósk margra. Byrjað er nú að flytja út
hesta til Þýzkalands, þó ekki sé í stórum stíl.
Þar er farið vel með þá, þeir eru aldir vel
og ekki notaðir um of. Á þetta mætti líta,
sem góður þjóðfélagsþegn væri kominn á
eftirlaun eftir langan starfsferil. í þeim
deilum, sem nú standa um leikfimiskennslu
hér í skólanum, væri ekki úr vegi að benda
á lausn, sem sigldi byr beggja og sameinaði
hreyfingu og útilíf, sem hverjum manni
er nauðsynilegt. Það væri, ef leikfimishúsi
skólans væri breytt í nokkurs konar tamn-
ingastöð eftir stækkun og breytingar. Þar
yrðu nemendur sjálfir látnir temja íslenzka
hesta sér til gagns og ánægju fyrir utan
töluverðan fjárhagslegan hagnað, sem þeir
yrðu aðnjótandi. Ef aðeins piltar í 3. bekk
yrðu látnir vinna að þessu og hafðir yrðu
ca. 60 hestar í 4—5 mánuði á vetri, sem þeir
svo temdu eftir því fyrirkomulagi, að hver
hefði sinn hest og tamið yrði nokkra tíma á
viku. Kostnaður við kaup hestsins, fóður,
umsjón o. s. frv. myndi verða um 2000 kr.
lægri en söluverð með litlu framlagi ríkis-
ins gegn gjaldeyristekjum. Þessar 2000 kr.
myndu verða mörgum nemendanum kær-
komnar við lok skólatíma, þegar pyngja
hans væri orðin ískyggilega létt. Fyrirkomu-
lagi kennslunnar mætti haga ýmislega, t. d.
láta efri bekkinga kenna þeim yngri og
halda við kunnáttunni, og einnig mættu
þeir eiga völ á að halda áfram að temja með
því að hafa rúm fyrir fleiri hesta. Margt
fleira væri hægt að minnast á, en ég læt hér
útrætt að sinni.
Halldór Gunnarsson.
SMÁLJÓÐ
vinur minn minnir á ljósastaur
sem er grundvallaður á bjargi
styrktur með járni
en peran er brunnin yfir
líf mitt er eins og bíll
bundinn í þráð
yfir hengiflugi
auk þess er þráðurinn slitinn
feri
MUNINK 31