Muninn - 01.11.1967, Síða 26

Eigi er ráð, nema í tíma sé tekið, segir
gamalt máltæki. Þess hafa ráðamenn innan
5. bekkjar sjálfsagt verið minnugir, er þeir
kvöddu saman bekkjarfund á öndverðum
síðasta vetri til skrafs og ráðagerða um vænt-
anlega skemmtireisu bekkjarins að vori.
Voru menn þess ákaft fýsandi að létta heim-
draganum fyrir alvöru og halda utan. Eink-
um voru tvö lönd höfð í huga, Danmörk og
írland. Síðar var svo afráðið að telja heldur
til frændsemi við írana. Allar klær voru
hafðar úti til fjáröflunar og undirbúnings,
og loks rann upp sunnudagurinn 28. maí, er
lagt skyldi af stað. Tilboð höfðu borizt írá
þremur ferðaskrifstofum að skipuleggja og
sjá um ferðalagið, og hreppti Saga hnossið.
Þeir voru því á hennar vegum langferðabíl-
arnir þrír, sem mættir voru við Heimavist-
ina kl. hálf níu umræddan morgun og Hytja
áttu liðið til Reykjavíkur. Eftir allmikið
stímabrak og bið þótti einsýnt, að allir
væru mættir og hefðu verið fengin sæti. Var
þá ekið úr hlaði í miklum fögnuði að með-
teknum árnaðaróskum Steindórs skóla-
meistara og annarra viðstaddra, sem trauðla
fengu dulið öfund sína. — Ferðin var hafin.
Með voru í förinni velflestir væntanlegir
sjöttubekkingar að viðbættum leikfimis-
kennurunum þremur, sem hafa skyldu far-
arstjórn á liendi.
Irafár fimmta bekkjar M. A.
Veður var hið fegursta um daginn og
menn hressir á suðurleiðinni. Hermann bar
sig þó illa og kvaðst hafa gleymt hattinum
heima, auk þess sem hrelldi sig fjárans hæs-
in og kverkaskíturinn. Hresstist hann þó
fljótlega fyrir tilstilli góðra manna. Ekið
var léttan og magaþörfum lítið sinnt, nema
hvað menn voru í einum bílnum svo illa
haldnir, að þeir stönzuðu á Blönduósi um
hádegisbilið og fengu sér ærlega í gogginn.
Hinir létu sér nægja að fá sér snarl í Varma-
hlíð. Áfram var síðan haldið, og gerðist fátt
markvert á suðurleiðinni. Þeir, sem aldrei
höfðu lagt hér leið sína fyrr, rýndu út á
landslagið, Bjarni Sveins lireinsaði pípu
sína, en aðrir fengu sér hænublund eða
riilrbuðu við náungann. Svo var lagið tekið
svona öðru hvoru til upplyftingar.
Klukkan var langt gengin í sjö, þegar
fagrar sveitir Borgarl jarðar voru að baki og
komið var suður í Hvaffjörð. Þar var liöfð
dulítif viðstaða og síðan ekið rakleitt sent
leið liggur í borgina og numið staðar við
Umferðamiðstöðina. Þar tvístraðist hópur-
inn, og var okkur gert að mæta árla næsta
morgun við Loftleiðahótelið. Segir fátt af
orðum manna og athöfnum það kvöldið, en
öll voru mætt galvösk kl. átta um morgun-
inn, og var þaðan haldið suður á hinn mikla
Keflavíkurllugvöll. Þar beið okkar vél frá
Loftleiðum albúin að leggja í hann, og eftir
skamma viðdvöl var boðuð brottför, og við
gengum um borð. Höfðum við að förunaut-
um nemendur úr Gagnfræðaskóla Akraness,
sem einnig hugðust gera innrás í ríki Kelt-
anna. Von bráðar vorum við komin á loft
og nefinu snúið til írlands, nánar tiltekið
Dyflinnar, og var áætlaður komutími laust
fyrir eitt. Hlutum við hið ákjósanlegasta
leiði, og ekki spillti snilldar viðurgjörning-
ur og alúðlegt viðmót flugfreyjanna. Matur-
inn var ákaft prísaður, og þóttust nrenn
26 MUNINN