Heimilisblaðið - 01.09.1926, Blaðsíða 1

Máttur kverina.
Kveðja úr SYeitinni,
Laufvindur Ijúfur
leikur um vancja mér,
kœra úr sveitum
kveðju mér ber.
Hann lætur heyrast lœkjahjal
og laufapyt úr skógardal,
liann lœtur heyrast lóukvak
og Ijúfan prastaklið.
Laufvindur Ijúfur o. s. frv.
Eg finn að sveitasælan blíð
er sörn og jöfn og fyr á tíð,
pví hér um útnes eyðileg
hún andar munarblítt.
Laufvindur Ijúfur o. s. frv.
Ó, Ijá mér vœngi, Ijúfi blær,
mig langar heim í dallönd kœr
að njóta yndis enn sem fyr
við œttarlandsins barm.
Laufvindur Ijúfur o. s. frv.
En ef pú flytur ekki mig,
pá œtla eg að biðja pig
að anda heitri hjartans ósk
að hverri fjallabygð.
Laufvindur Ijúfur
leikur um vanga mér,
kœra úr sveitum
kveðju mér ber.
1. sept. 1894 B. J,
Aldagömul er kenningin um mátt karl-
manna og skal honum eigi hnekt, þótt mætti
kvenna sé einnig gaumur gefinn. Sg skal
reyna að vera sem fáorðastur, en tel máli
skifta, að virða fyrir sér hinn mikla þjóðar-
auð, sem fólginn er í orku kvenþjóðarinnar.
Fyrsta og helgasta sviðið, sem eg staðnæm-
ist á, eru heimilin. Yér skulum virða þau
fyrir oss um og eftir miðja síðastliðna öld.
Húsfreyjustaðan þá, var eigi síður ennúvanda-
söm og ábyrgðarrík. Heimilaaðdrættir vQrU
víða af skornum skamti, og áttu húsmæðurn-
ar að meðhöndla hina innkomnu fæðumeðala-
aðdrætti þannig, að þeir gætu að sem mestu
leyti nægt árið yfir, deildir daglega á hvern
einstakan heimilismann auk gesta, svo að um
sem minst misrétti væri að tefla. Til þess út-
heimtist bæði nákvæmni og samvizkusemi
gagnvart þeim, sem minni máttar voru í ríki
heimilanna. Annað mikilvægt atriði innan
heimilanna var, og er enn, móðurumhyggjan,
sein þróaðist í kærleika, þolgæði og skyldu-
rækni. Andvöku-augnablik móðurinnar, eru
enn ólögð saman, en mörg eru þau frá þvi
hún býr í fyrsta sinn um barn sitt í vögg-
unni, og til þess það er orðið frátt á fæti.
Fram undir aldamót var starf kvenna nær-
felt eingöngu innan vébanda heimilanna, og
var af mörgum álitið, að ekki gæti það né
ætti að ná lengra, enda var konum að ýmsu
leyti markaður bás. Smámsaman breyttist
þetta. Konur fóru að veita almennum málum
meira athygli, og kvenfrelsisvinir að greiða
götu þeirra. Skjótlega fór að brydda á ýms-
um félagssamtökum meðal kvenna, er flest
lutu, og lúta enn í dag, að líknarstarfsemi,