Heimilisblaðið - 01.10.1915, Blaðsíða 3

Reykjavík í október 1915.
10. tbl.
IV. árg.
Qflæiislaus framför.
(Eftir Ivar Aasen).
luglGiðingar um ungmennafélagsmál.
Brot úr fyrirlestri eftir Ó. Y.
Þau œrðuorð ósjaldan falla:
nð áfram oss gangi svo smátt.
En slíkt þarf ei kvíðvœnt að kalla,
Vér komum, — en ekki mjög brátt.
Vor framför ei fteygihröð brunar, —
þar furðar ei nokkurn mann á. —
Samt munar oss áfram. — já munar
svo margoft er hugnœmt að sjá.
Það gangi svo vel sem það getur!
En Guð bið eg varðveita' oss frá
þ>ví oftæti', er einkisvert metur
alt ágœti forfeðrum hjá.
Erá feðrunum arf þann við fengum
sem fegri' er en maður oft sér.
þeir gáfu' oss, — það gleymast má engum,
þann grundvöli, sem á byggjum vér.
I verkinu verðleik oss náum
til verndunar arfinum þeim,
■svo land og þjóð líki vel áum,
er líta’ yfir mannanna heim.
oBí. 3. jpýddi.
Prentvilla. í 1. Iínu Sí. erindis í kvæðinu ,Hekla‘
* **• tbl. þ. ó. stendur: Þú mænir svo háttyfir hranna-
storð en á að vera: Þú liorfir svo rótt yfir hrauna-
storó.
I þetta sinn er það aðeins eitt atriði, sem
ég vil og ætla að koma með mínar athuga-
semdir og tillögur um. Og þetta eina er hin
gamia og nýja almenna sífelda umkvörtun allra
Ungmennafélaga um efnaleysi og fjárskort, sem
banni, hindri og kyrki flest allar framkvæmdir
þessa félagsskapar, og því verði svo lítið ágengt
að settu marki.
Víst er um það að auður er afl margra
þeirra hluta er gera skal, og erfitt, og jafnvel
ókleift, án peninga að framkvæma sumt af því
er ungmennafélögin hafa sett á stefnuskrá sína,
svo sem það, að græða upp og girða um stærri
skóga, byggja stór og dýr leiksvið eftir tískunni,
kosta kenslu i aflraunum og leikfimni, halda
dýrar fjölmennar samkomur, og ýmislegt fleira
þesskonar. En eftir mínu viti og minni tilfinn-
ing er þetta alls ekki aðalatriðið, ekki æðsta
markið og miðið,og ekki nærri alt það fyrir ís-
land, sem þessi félagsskapur vill og ætlar að
gera, heldur finst mér, að alt þetta stóra og dýra
þetta peningafreka, megi og eigi að mæta afgangn
um, eða koma þá sígandi á eftir, eftirefnumog
ástæðum, heldur en að sitja í fyrirrúmi, og vera
í vegi fyrir því, sem næst Iggur og meir liggurá,
og sem jafnframt litla eða enga þekkingu þarf
til að framkvæma. Og þá vif eg segja svo mikið,
að það þarf enga peninga úr gulli, silfri eða seðl-
um, til að framkvæma það, sem mest og bezt
er í tilgangi og ætlunarverki þessa félagsskapar
eða annars góðs og göfugs félagsskapar, enga
slíka peninga til þess að vinna fyrir, ísland eða
hvaða land sem er, það sem þvi er best og meztu
varðandi. — Það þarf til dæmis, enga peninga
til þess, að vera gott og velþóknanlegt barn