Heimilisblaðið - 01.07.1974, Síða 33

'.Sjáðu, Kalli, þarna hleypur mús!“ segir Palli.
” að hleypur köttur á eftir henni!" segir Kalll.
” 8 og hundur á eftir kettinum!" hrópar PaUi.
" etta er alveg fráleitt! hrópar Kalli og gripur kylfu,
” u skalt fá fyrir ferðina!" „Þú mátt ekki berja
undinn!" öskrar Palli reiðllega og gripur sjálfur
kylfu. Og svo hleypur kötturinn á eftir músinni,
hundurinn á eftir kettinum. Kalli á eftir hundinum
og Palli á eftir Kalla. En hvernig þessum hlaupum
linnir er ekki gott að segja, en vonandi tekst þeim
öllum að komast í skjól, svo ekki verði úr þessu
stórslagsmál. Það hefði orðið hörmuleg saga.
P=:
faB^VOttur stendur yfir hjá KaUa og Palla. „Ö,
hú þ mér leiðist Þvottur", segir Kalli önugur, sem
Þaðimr„aS stan<5a vlð Þvottabalann. „Mér leiðist
Loksi ^ ’ Umiar 5 PaUa» sem sér um að hita vatnið.
aa h'ns eru Þeir búnir að Þvo allt tauið og Þá Þarf
ehgja Þvottinn upp. „Þvílikt umstang, en sem
betur fer erum við bráðum búnir", andvarpar Kalli,
þegar hann ber síðasta balann út til Palla. Þeir
þykjast nú eiga skilið að njót hvlldr og hengja tvö
lök upp eins og hengikojur og leggjast íyrir og
njóta sólarinnar og hvildarinnar.