Heimir - 01.01.1909, Side 8

TÍEIMrR
r 5 2
vér tökuni til þcírra allra fyrstu birjun, bindum hugann og yfirlit'
vo.t yfír híð góða, við pcrsóntr hans, “sem gekk imi garðinn milli'
trjánna í svaki (lagsíns" cg kallaðí og Iuópaði til þessara fáu
tnanna, e- ])á voru á jörfiinní, og gat ekki fundlS f>á, af því þeir
voru í feluitt. Kg er á því, ah sú guðsluigmynd sé ekki mjög til
(raiísts i framsóknarbaráttu manna', að liann sér ckki til mannanna'
cf þerir sfanda a bak við tré, og þá ekkf beldur sé þeir að baki ein-
bvers ánnars manns og skýli sér þaöan.
Vér e'rum ckkí og óskum ekki eftír atS færa' hugsunarháttinn
lil baka, en vér viljnm að allir, cr Icitast við aö fylgja með fram-
föntm, getí t'ekíð sift vcrafdar-yfírfft og dregifi út frá því hvaö'
hcppilcgast sé. hvaið beri í sér vísir sannlcika og réttlætis, framtíðar
fullkoumun og’ sönn gæði. En sé ckkí nauðbeygðir að horfa að
cins á eína stutta öíd. yfir hvað gj'örist' á einu litfu landi. Þess
vegna förttm vcr affur fyrir ICrist, af. þvi í.ika vér viljuni sækja
frám fvrir hann nit.
flefir oss hugsást það, cða höfum vér aðgætt það, að ef vér
fökum eíngöngu: vort heinisyfirlit vfir tímabil ritníngarinnar og
Kgyptaíand, I’aíestinu og Assyríu, — bíblíu-föndin—, og ætluðum
oss að draga vora lífsspeki þaðau. frá því yfirfiti, oss tíl halds og
rtota nú, ærlega skoðað gætum vér ekkert Iagt ttpp úr framför-
umfni í heimiuunr, því sú saga sleppír Gyðrugaþj'óöinnf eins fá-
kunnandí, líðandí. iindirokaðrf, óhamíngj'usamrí >eíns og hún byrj-
ar með hana. har sent þessí saga hcnnar byrjar, er Iiúit i ánatið
Iij'á Kgypfitm, Iiöfð við púls- og þrælavhmu, barín áfram með svíp-
um. f>ar sem bibíiusagan slepjjir, er hún bannfærð og' útlæg,
borgír ltennar brendar og í eyði, í hverjum gálga í Iandinn hangir
Gyðiugur, víð bvern höggstokk flýtur hlóð Gyðinga bama og
kvenná, og sj'álfír vegírm'r lím Iandið eru skíðgyrtír með krossum
kmssfestra manna. Æríega skoðaö, ef vér tökum bibliu-yfirlitið
cítt os's' til hj'áíjjar, leið.beím'ug'ar og vegvísunár nú, gætum vér
ekkert lag't ii|>[> úr sannleikaninm. Frá Genesís til ()pinberunarbókar
vinmir hánn hvergi sigur. í aldingarðímim bíður hann ósigur,
möiiminum er ek'kí sagt (>ar satt, og þegar þeir læra sannleikanu,
verðitr það þeitn ti! giefuráns. Fólkið jiatriarkanna. seirf kallað er