Heimir - 01.01.1909, Síða 11

H E I M I R
undursamlega heim, sem vér lifum' í, ]>au máttugu lög, er alt verö-
ur að beygja sig fyrir.
Ef til vi 11 voru þessir að vtri siöum og búningi menn, er oss
myndi lirylla viö nú, skrœlingjar, klæddir dýraskinmun, hráætur,
en i þeim bjó þrá framfaranna, aiuli bugvitsins, bin volduga spá
maimlegrar siöimar og betrunar í heiminum. í brjósti þeirra
b;eröist draumur sannleikans og þeir gjöröu drauminn virkilegan
smámsaman.
Ilve stór þáttur aö plógurinn, búsiö og ski])i8 befir veriö i
lífi og framförum mannkynsins eins og það er nú, getum vér alls
ekki sagt, en eg ætla aö voga aö fullyröa, aö þaö ]jrent befir gjört
meira en þaö þrent, er vér álitum oft réttilega eitt biö allra mesta
er vér menn cigum til í vorri siðmenningu: boöorö Mósesar, fjall-
ræöa Jesú, réttur og siöabót Prótestanta. Ekki af þvi þaö alt hafi
ekki mikiö gjört og afar nauösynleg orö talaö til alls lieims, beldur
af því 'liitt befir meira gjört fyrir lif, griö og viökynningu nianna..
I lúsiö ibefir dregiö saman karl og konu, fóstraö börn, aliö
foreld.ra og barna ást, gjört mannfélagiö aö mannfélagi i staö þess
aö þaö væri dýrafélag. Plógurinn befir kent mönnum aö liætta aö
stela og drepa sér lil bjargar. Og skipiö hefir kent oss alla fjall-
íæöuna og “gullnu regluna", aö menn eru allsstaöar menn, gæddir
í ömu gleöi, báöir sömu sorgum, bræöur og systur, urn beim allan.
\n þessara þriggja bluta væru öll boðorö, allar fjallræöur, öll siöa-
ski fti beimska. Til ibvers er aö segja mönnum aö bætta aö stela
meöan Ipeir gcta ekki lifaö ööruvísi en aö stela? Fara þeir á meö-
an aö ihætta aö stela, og setjast hcldur niöur og deyja?. Til bvers
er aö segja mönniun aö elska foreldri, bræöur og systur, nteöan
þeir hafa engin kynni af þeim og vita ekki bver þaui eru — engin
bcimili eru til? Til livers er aö segja mönnum aö allir nienn séu
þeirra náungar, bræöur cg systur, meöan allur samgangur meöal
þjóöa er ómögulegur og bvorug þekkir aöra? Eklci til neins.
Og þess vegna staönæmumst vér ekki bjá Moses, ekki jafhvcl
bjá Kristi, ekki bjá Kúter eöa Kalvín, ekki hjá Cbanning. t til-
beiðslu. vorri og aödáun á einum manni, er veriö befir afl til bins
góöa í heiminum, megum vér ekki gleyma, aö vér skuldum öörum,