Jólakveðja til íslenzkra barna frá dönskum sunnudagaskólabörnum - 24.12.1909, Page 11

„En livnð |iað gleðui' mig að sjú þig.
aí'tur Helga, komdu hingað, nú skaltu sjú
hvað eg lief lianda þér. “ Helga sótli stól
og flýtli sér að klifra upp á liann, og glöð
varð hún þegar hún sá Harald rétta sér
stórt rautt epli.
En gleðin varð ekki langvinn, því nú
mundi hún alt í einu eftir því að lœknirinn
hafði hannað henni að Jjorða ávexti.
Freistingin var mikil, það var enginn
í garðinum nenia hún og Haraldur, svo
enginn þurfti að vita það.
llún rétti út höndina eftir eplinu, en
kipti henni snögglega að sér aftur: „Nei
eg þakka þér fyrir,“ sagði hún svo, „mér
er hannað að horða ávexti. Guð sér það
ef eg geri það, og eg vil ekki hryggja
liann með því að vera óhlýðin.“
L