Jólakveðja til íslenzkra barna frá dönskum sunnudagaskólabörnum - 24.12.1925, Blaðsíða 13

11
Gata í An-tung eftir flóöiö.
og korni eyðilögðust í flóðinu, og margur
bóndinn átti urn sárt að binda, er alt
korn bans var orðið að hreinasla graut af
rakanum.
Vjer trúboðar og flestir kristnir menn
biðum sáralítið tjón al’ völdum flóðsins,
því vjer höfðum bygt hús vor á bjargi,
Silfurbjargið kallað, en þangað náði flóðið
ekki.
Bjargið er ætíð traustasti grundvöllurinn,
og ekki hvað síst í andlega lífinu. Vjer
byggjum á bjargi, er vjer gefuin oss á vald
frelsara vors, Jesú Krists. A lians grundvelli
getum vjer óhrædd bygt líf vor. — Vor
Guð er borg á bjargi traust, sagði Lúther.
Látum oss byggja á þeirn grundvelli!
L. K. Larsen,
tröboði og læknir.
“.............................................h
»Jeg get Þao ekkiU i£
= <►
= <►
nRjiiiiiiiiiiiminiiiiiiiinimii.niniiiiiiiuiinniiiiliimiiinii^/^
„Jeg get ekki lært fögin mín,“ sagði
Georg í örvæntingu sinni. Georg var lítill,
skotskur drengur. Það getur þú reyndar
sjeð á einkennilegum klæðaburði hans á
myndinni. Ilann er í þröngri peysu og
stuttpilsi, sem Skotar kalla „kilt“ og er
])að mjög fallegur búningur. Allir skotskir
hermenn eru í „kill“, og er gaman að sjá
þá á hergöngu, þvi ])á sveiflast öll pilsin á
nákvæmlega sama hátt.
Skotar eru mjög hraustir hermenn, og
Georg vildi einnig vera hraustur, en ])ó