Framtíðin - 01.04.1908, Qupperneq 7

FRAMTÍÐIN.
23.
hnan barnglaöur aö brunni visindanna; rcit
bann bvert bréfi'ö aö öðru vinum sín-
uni, einkum Jónasi — og eggjaöi bann þá
lögeggjan til utanfarar.
Hann befur vafalaust litið svo á, aö
ungir menn yröu menn að meiri, ef þeir
frömuöust ytra eins og til forna; næmu vís-
indi, kvntu sér annarra þjóöa menningu,
flyttu svo beim til fósturjaröarinnar alt
—bar þar margt til; mest úrræðaleysi
skákls'ns og fjárskortur,—og draumar bans
um, ,,að gera hann aö miklum manni“, —
eins og Tómas komst aö orði í bréfi til
Jónasar. — með því móti urðu aö engu;
áttu þeir aklrei að rætast, fékk annar maö-
ur embættiö, en Jónas gekk aö ööru starfi,
eins og kunnugt er.
Aðallega vildi Tómas koma Jónasi í há-
biö góða, fagra og nytsama, er þeir heföu
numið, og útbýttu því síðan meðal þjóðar
sinnar. Mundi þann veg hefjast hagur
landsins og hamingju-röðull þess hækka á
lofti.
Jónasi vini sínum vildi bann koma í rúm
Finns háskólakennara Magnússonar; þótti
hann mundi skipa það best þeirra, íslend-
inga, er bann þekti; og gramdist bonum
því, er utanför Jónasar drógst ár frá ári
skóla-stöðuna vegna íslands; þótti honum
sóma Jress og bag best borgið, ef maöur
meö hæfileikum og lyndiseinkennum Jón-
asar, skipaöi þann sess. Hann scgir í bréfi
til Jónasar, að embætti Jietta megi með
engu móti ganga úr hendi íslendings; en
það stendur ekki á sama, hver maðurinn
er eöa hvernig bann er gerður. Umfram
alt verður bann að álíta ísland ættjörö
sina; hann má ekki fyrirlíta það né vera