Fríkirkjan - 01.10.1899, Blaðsíða 3

146
þeir gefa ei gvið,
en börn þín með sverðseggjum sárum slá,
svo sérhvað falla má,
en upp munu andvörpin stiga.
Þá mun eigi steinn yfir steini
hér standa á jörð,
sú‘ hríð verður hörð.
Þú vitjunartímann ei vildir sjá,
því voðinn dynur á.“
Svo mælti þá herrann vor hreini.
Og langan sér átti ei aldur,
að oið þessi rættust
og Gyðingar grættust.
Þeir höfnuðu gálausir herrans náð,
en hefndin kom þeim bráð
við volegan vopnanna galdur.
Er friðarins höfðingi friður
sitt frelsi nam bjóða,
hið guðlega, góða,
þá hafnaði fólkið hans frelsi’ og náð,
en Farísea ráð
þá aðhyltist útvalinn lýður.
Á krossinn þeir festu hinn fríða,
þann frelsarann þjóða
og guðssoninn góða,
og blóð lians þeir hrópuðu’ of börnin sin,
sú blóðskuld aldrei dvm,
unz þýðast þeir lausnarinn lýða.
Hinn ríkláti rómverski örninn
mun ryðja sér braut,
þá þyngjast fer þraut.
Hann steínir á hræið á helgum stað
með heiptar bitrum nað,
og guðs þjóðar brytja vill börnin.