Fríkirkjan - 01.10.1899, Blaðsíða 12

155
Ferming.
Um þessa athöfn stendur sú ákvörðun í lögum fríkirkju-
safnaðarins, að hún sé ,,yfirheyrzla í kristnum fræðum sam-
fara almennri trúarjátningu. “ Spurningin hefur verið höfð að
eins ein, nl. þessi: „N. N., þú sem hefur verið skírð(ur) til trú-
arinnar á guð föður son og heilagan anda, og hefur nú fengið
uppfræðingu um það, í hverju þessi trú kristinna manna er
innifalin, ég aðspyr þig frammi fyrir guði og i viðurvist þessa
kristna safnaðar, hvort þú aðhyllist þessa trú í hjarta þínu og
vilt lifa samkvæmt henni til æflloka?" Eptir að barnið hefur
játað þessu, lætur presturinn það gefa sér höndina og árnar
því góðs með svipuðum orðum og venjulega eru brúkuð.
Kvöldmáltíð.
Á síðastliðnu vori fram fór tvisvar sinnum kvöldmáltíð-
ar-guðsþjónusta í fríkirkju Reiðfirðinga, og hefur hún eigi áður
verið höfð þar um hönd. Fyrra daginn tóku þátt í henni
nálægt 100 manna, en síðara daginn að eins 30, fyrir þá sök,
að ófært var sjóleiðina, svo að fáir gátu komizt til kirkju af
þeim, sem höfðu ætlað sér að vera með. í hvorugt skiptið
voru aðrir viðstaddir enn þeir, sem ætluðu að taka þátt í
kvöldmáltíðarhaldinu. Þar voru því engir áhorfendur og ekkert
til að glepja eða trufla; enda kom andi drottins mjög nálægt
þessum samkomum, og verða þær oss, sem tókum þátt í þeim,
minnisstæðar.
Hið eina, sem fyrirskipað er um þessa athöfn í lögum
safnaðarins, er að lesin skuli innsetningarorðin og útdeilt brauði
og víni, og að skriptir fari á undan. En skriptirnar voru eigi
hafðar á undan guðsþjónustunni eða „fyrir messu“, eins og í
þjóðkirkjunni, heldur beint á undan athöfninni sjálfri. Að öðru
leyti var allt mjög líkt því sem venja er til, nema minna
ceremoníusnið á öllu, ekkert tónað, enginn skrúði, engin ljós.
Brauðið og vínið var á algengu borði með hvítum dúki á, er
stóð í kór kirkjunnar, þangað gengu allir smátt og smátt og
neyttu standandi, og presturinn neytti með söfnuðinum. Eigi
rétti presturinn brauðið né vínið að munni hvers eins, heldur
lét hann hvern einn taka sjálfan. Yið hvern „hring“ mælti
presturinn fram þessi orð a undan útdeilingu brauðsins; „Þetta