Fríkirkjan - 01.10.1899, Blaðsíða 9

152
Safnaðarstjórn.
Yflrstjórn allra safnaðarmálefna er í höndum almenns
safnaðarfundar, er halda skal árlega að minnsta kosti einu sinni,
og annars svo opt, sem þörf þykir á. Á safnaðarfundum hafa
atkvæðisrétt allir fermdir menn í söfnuðinum, jafnt konur sem
karlar, sem eru fullra 18 ára að aldri; en upp frá því er einnig
ætlazt til, að hver sem nokkurs er umkominn, leggi árlega
einhvern skerf tii að standast útgjöld safnaðarins.
Á almennum fundi eru kosnir 5 safnaðarfulltrúar; eiga
þeir að ráða fyrir fjármálum og framkvæmdum safnaðarfélags-
ins. Þá eru og kosnir tveir menn aðrir, til að vera í íáðum
með prestinum og veita honum aðstoð sína að því er snertir
stjórn í andlegum málefnum safnaðarins, svo sem uppfræð-
ingu barna og almennu siðferði. Pessir tveir menn ásamt
prestinum sem formanni kallast safnaðarráð.
Til að standast útgjöld hvers árs, gjöra lög safnaðarins
hverjum manni að skyldu að leggja einhvern skerf til á ári
hverju, en ekkert ákveðið hve mikið það skuli vera. Útgjöldin
eru vitanlega, síðan kirkjan er komin upp, aðallega fólgin í
launum handa prestinum. Láta safnaðarfulltrúar ganga
lista, og ritar hver einstakur þar á, hve mikið hann ætlar að
leggja til.
Guðsþjónusta.
í safnaðarlögunum er það tekið fram sem ein af skyld-
um þeirra, sem í söfnuðinum eru, að hafa guðs orð um hönd
bæði í kirkju og heimahúsum. Guðsþjónustan i kirkjunni
hefur verið innifalin í bibhulestri, prédikun, bæn og sálmasöng.
Þannig fram fór, að vitnisburði kirkjusögunnar, guðsþjónusta
kristinna safnaða á hinu fyrsta tímabili kristninnar. Messu-
skrúði hefur eigi verið brúkaður, og eigi tónaðar bænir né
biblíukaflar. Engar fastákveðnar bænir hafa verið lesnar, og
eigi heldur neinir fastákveðnir kaflar eða textar úr ritningunni;
textaval þjóðkirkjunnar hefur þannig verið að eins til leið-
beiningar, en ekki bindandi eins og í þjóðkirkjunni, þar sem
prestarnir opt lesa upp tvo texta á prédikunar stólnum, nfl.
hinn ákveðna texta dagsins, sem tónaður er fyrir alt.arinu,
og svo þar á eptir texta þann, sem þeir ætla að prédika út af,