Alþýðublað Hafnarfjarðar - 15.05.1978, Blaðsíða 5
Alþýðublað Hafnarfjarðar
5
Jón Bergsson:
Góð og vel rekin höfn með arðbœrum
hafnarmannvirkjum er undirstaða undir
geysi fjölbreytta starfsemi
Höfnin í Hafnarfirði er sú
staðreynd, sem tilvera bæjarfé-
lagsins á þessum stað grund-
vallast á.
Án hafnar hefði hér ekki
þróast nein byggð. Höfum við
núverandi Hafnfirðingar gert
skyldu okkar gagnvart þessum
lífgjafa bæjarfélagsins?
Góð og vel rekin höfn með
arðbærum hafnar-
mannvirkjum, er undirstaða
undir geysi fjölbreytta starf-
semi á mörgum sviðum. Frá
fyrstu tíð hefur höfnin gegnt
þremur megin skyldum. Upp-
skipunarhöfn og útskipunar-
höfn fyrir stykkjavöru. Fiski-
skipahöfn. Skipasmíða og við-
gerðaraðstaða fyrir skip.
Hlutverk hafnarinnar, sem
vöruhafnar hefur algerlega
horfið i skuggann af vöruhöfn-
um Reykjavíkur, og er sjálf-
sagt erfitt að ná til bæjarins
öðru en því, sem býðst ef nýir
aðilar hasla sér völl á sviði
skipaflutninga. Þá má einsk-
is láta ófreistað til að laða slíka
starfsemi að bænum og búa vel
að henni, þó svo að leggja
verði í kostnað, sem ekki skilar
beint til hafnarinnar fyrstu ár-
in, þá er reksturinn til almennr-
ar atvinnuaukningar í bæjarfé-
laginu.
Fiskiskipahöfnin og þá sér-
staklega bátaútvegurinn hefur
ekki fylgt þróuninni hverju
sem um er að kenna. Þó virðist
vera skortur á aðstöðu eða
þjónustu, því fiski er ekið á bíl-
um til Hafnarfjarðar frá nán-
ast öllum höfnum, frá Þorláks-
höfn til Reykjavíkur og alls-
staðar þar á milli, þó getur ráð-
ið einhverju um að styttra er á
fiskimið frá þessum stöðum en
Hafnarfirði, og aðstaða hefur
batnað, eins og í Grindavík.
Skipasmíðar og viðgerðir
hafa áður fyrr verið hlutfalls-
lega meiri hér, en nú er orðið
og má sjálfsagt mörgu um
kenna. Þó má segja það, að
bæjarfélagið verður að leggja
eitthvað af mörkum til að end-
urreisa þessa fornu hefð með
aðstöðu til að koma upp slipp í
Hópslysaæfing við Kleifarvatn.
stað þess sem hafnaði í Vest-
mannaeyjum og einnig að
koma upp aðstöðu til að hægt
sé að vinna við skip við
bryggjukant þar sem séð er fyr-
ir tengingum við rafveitu og
aðrar þjónustugreinar. Vegna
þess hve slíkar viðgerðir og út-
búnaður veiðiskipa er orðinn
mikill þáttur í heildarviðhaldi
skipa og veiðarfæra, dregur
góð aðstaða til sín fyrirtæki og
laðar þau til búsetu, sem
breikkar atvinnugrundvöll
bæjarfélagsins.
Frjáls félagastarfsemi.
Hverju bæjarfélagi er nauð-
syn á, að haldið sé uppi félags
og menningarstarfsemi innan
þess. Það er gömul afsökun, að
nálægðin við Reykjavík drepi
hér allt niður. Þessu til árétt-
ingar má benda á, að hér í
Hafnarfirði hafa áður fyrr ver-
ið á boðstólum leiksýningar,
kvikmyndir og fleira, sem dró
að sér fólk úr nálægum byggð-
arlögum vegna þess að efni
þeirra og flutningur var áhuga-
verður langt út fyrir bæjar-
mörkin.
Til þess að áhugafólk rísi
undir félagsstarfi eins og nú er
komið vinnuþrælkun og skatt-
piningu, verður bæjarfélagið
að skapa aðstöðu til starfsins
þannig að áhugamál félaganna
komist að fyrir stöðugum
eltingaleik við húsnæði og fjár-
öflunarstarf, sem síðan dregur
allan mátt úr sjálfu félagsstarf-
inu.
Hér eru til mörg félög sem
liggja meira og minna í dvala
vegna aðstöðuleysis. Þessi fé-
lög laða til sín unglinga til
starfa með eldri félagsmönnum
og veita þannig þroska og á-
hugaverðan félagsskap í stað
þess allsherjar „Hallæris-
plans“ sem annars verður dval-
arstaður unglinga í frítímum
þeirra.
Það hefur sýnt sig, að ef
„Kerfið“ ætlar að leysa þessi
mál út frá þeirri stefnu að setja
upp launað starfslið með skrif-
stofu frá 9-5 í samkeppni við
sjálfboðastarf þá drepur það
niður frjálsu félögin, kostar
bæjarfélagið margfalda þá
Sjúkrabifreiðar hjálparsveitarinnar.
upphæð, sem aðstoðin kostaði
og árangurinn minnkar eftir
því sem báknið hleður meira
utan á sig.
Varið er óhemju fé til skóla-
starfs, sem tekur stóran hluta
af starfstíma unglinga og er
fullur skilningur á, að því fé sé
vel varið, en þegar kemur að
því að þroska unglinginn utan
skyldunáms virðist allur áhugi
horfinn út í veður og vind og
fjármagn algerlega uppurið.
Það hvarflar næstum því að
manni að menntunin sé einung-
is til að framleiða góða skatt-
greiðendur fyrir ríkiskassann,
og það megi leysa tómstundirn-
ar frá vinnunni með ómældu á-
fengi frá útsölu sama kassa.
Það verður ekki umflúið að að-
stoða frjálsa félagsstarfsemi
meira en gert er í dag.
Öryggismál
Þau öryggismál, sem varða
flesta borgara byggðarlagsins
og nágranna okkar, eru bruna-
varnir og sjúkrabílaþjónusta.
Með tilkomu hitaveitu halda
margir að eldhætta sé úr sög-
unni, þetta er regin misskiln-
ingur, þarf ekki annað en
benda á að í Reykjavík hefur
verið hitaveita á fjórða áratug
og eldsvoðar eru síður en svo
fágætir í því bæjarfélagi.
Eitt af frumþörfum slökkvi-
starfs er vatn, og verður að
segja, að bæði hér í bæ og á
svæði því, sem slökkvilið
Hafnarfjarðar annast er að-
gangur að nægu vatni alls ekki
allsstaðar fyrir hendi.
Mikið af eldri brunahönum
flytja ekki það vatnsmagn, sem
til slökkvistarfs þarf, þegar hús
stækka og byggð þéttist.
Hér í Hafnarfirði þarf að
gera átak í því að endurnýja
brunahana gamla kerfisins svo
hér verði ekki sami vandinn á
ferðinni og hrjáir t.d. Reykja-
vík, þegar mest á ríður og við
stórbruna er að fást.
Tækjakostur liðsins er væg-
ast sagt kominn til ára sinna og
þegar litið er á þá staðreynd að
slökkkvibúnaður gengur úr sér
og er þá ekki treystandi til á-
taka. Þó tækið liti heillega út
utanfrá séð, getur það verið úr-
elt, og það á skemmri tíma en
tuttugu árum. Ef telja skal
tækja og bílakost liðsins má
benda á, að stigabifreið er ár-
gerð 1931 — 47 ára, torfæru-
slökkvibifreið árgerð 1942 —
36 ára, uppgerð bifreið frá
Keflavikurflugvelli árgerð 1953
— 25 ára, dælubifreið frá 1954
— 24 ára, dælubifreið frá 1975
— 3ja ára.
Það má með sanni undrast
og bera virðingu fyrir slökkvi-
liði, sem fæst til að vinna með
jafn gömlum tækjakosti og
eiga á hættu aðkast og lítils-
virðingu ef upp kemur elds-
voði, sem er slíkum tækjakosti
algerlega ofviða.
Þegar slökkvistöðin flutti á
Flatahraun var búist við, að
húsnæði stöðvarinnar yrði full-
gert, en enn þann dag í dag
vantar lokaátakið til að full-
gera félags og fræðsluaðstöðu
og koma upp símaskiptiborði í
stöðinni, og enn er húsnæðið
ópússað að utan, þótt
byggingasamþykktin krefjist
þess af venjulegum húsbyggj-
endum, að þeir máli og pússi
hús sín að utan.
Svæði til útiæfinga hefur
verið valinn staður sunnan
Hamraness í gamalli grjót-
námu. Þar vantar alla aðstöðu
og útbúnað, til að olia mengi
ekki jörð, þegar æft er að
slökkva olíueld.
Fyrirsjáanlegt er, að gera
verður stórátak í brunavarnar-
málum í næsta kjörtímabili.
Minna má á í þessu sambandi,
að tjónið í síðasta eldsvoða í
Slippstöðinni á Akureyri nem-
ur hærri upphæð en saman-
lögðum verðmætum í slökkvi-
stöð með fullkomnasta út-
búnaði, sem völ er á. Flata-
hraunið, sem Slökkvistöðin
stendur við, er þjóðvegur í
þéttbýli og hefuc-fengið ríkis-
styrk sem slíkur, ekki hefur
enn tekist að koma malbiki á
þessa götu enda eru víst fá hús
á söluskrá við hana.