Kennarinn - 01.12.1897, Side 1

----“Kenn þeim unga þann veg, sem hann d að ganga.”----
Mánaðarrit til notlcunar við uppfrœðslu barna l sunnudagsslcólum
og heimahúsum.
1. árg. MINNEOTA, MINN., DESEMBER 1897. Nr. 2.
VIÐ JÓLATRJE.
Eptir ttjera Steimlór Briem.
Ó, lijer er fagurt, lijer er bjart
og hjer er raargt að ajá,
er minnir á svo ótal margt,
sem aldrei gleyma má.
Á skiiningstrjeð (>að minnir mig,
sem mitt í Eden stóð,
er manninn ginnti’ á gla pa stig;
liann guðs hoð fótum tróð.
Og mannkyn fjell og öll )>ess ætt
og allt guð lýsti’ í synd.
Ef enginnliefði brotvor bætt
ei bærum drottins mynd.
í dag eru’ öll vor brotin bætt
og boðuð náð og líkn
og líf og frelsi, friður, sa;tt.
Ó, fagna! þú ert sýkn.
En J>essi fegurð, þetta skart
og þetta li tla trje—
það minnir enn á ótal margt,
í anda’ er nú jeg sje.
Eða er ei sem vjer sjáum þar
liið sanna lífsins trje,
með grænu’ og frjóu greinarnar,
er gefur mönnum hlje?
Og blessuö Ijósin benda oss
á bjarta konungshöll,
cr dýrðleg, eiiíf, liimnesk linoss
þar hljóta guðs börn 011.
Osstrjeð þá minnir fyrst á fall
hins fyrsta’ á jörðu mans;
og enn )>ótt fjelli’ hann einsamali.
vjer allir guldum lians.
I>að minnir og á annan mann,
er öllum gaf oss frið;
oss líf og frelsi færöi hann,
sinn fööur sætti’ oss viS.
Það minnir css á biessað fcarn,
er birtu færiíi’ á jörð,
og safnar oss um r.ynca hjarn
í sína eigin hjörð.