Kennarinn - 01.12.1897, Blaðsíða 2

18—
KENNARINN.
( Útgefandi: 8. Tir. Wkbtdal. )
f Ritstjóri: R.iörk H. Jónsson. 5
Koxtar !>0 cts. drc/. Enjar pantanir
tcknar til greina ncrna fallhorgunfylgi.
Entered at the post office at Minneota, Mii>tK as
second class niatter.
JÓLIN.
“Oss barn er fætt í Betleliern.”
Hvaða barn er Jiað'f Hað’ er Jesús
Kristur.
Hverer Jesús Kristur? Hann er
sonur guðs og frelsari mannanna.
Hverniger hann frelsari raannanna?
Hann borgaði fyrir [:>á skuldir jreirra,
leysti |>á frá dauðanura og leiddi [>á
til lífsins, með ]>ví, tið uppfylla allar
skyldur fyrir ]>á og borga sektina
peirra, ekki með gulli nie silfri, lield-
ur með sínu lieilaga blrtði, og raeð
sinni saklausu j>ínu <>g dauða.
Sjáið, börn, hve mikla elsku faðir-
inn ltefur oss auðsynt, inoð J>ví, að
gefa oss son sinn til að vera oss brrtðir
og frelsári.
i>ið inunið víst i>11 e])tirfrási>gunni
um fæðingu Jesú. Munið eptirhvern-
ig Jrtsep og María ferðuðust frá Naz-
aret í Galílea suður til Betlehein í
Júdea, til |>ess að vera ]>ar við mann-
tal, samkvæmt fyrirmælum keisarans.
Svo mikill l'jiildi frtlks var sainankom-
inn í Betlehem um [>essar inundir, að
ekki líkt pví ttllir gátu fengið sjer
húsnæði. Og eins og vant er, voru
peirfátæku oglitilmrttlegu látnirsitja
á liakanum. Smiðurinn frá Nazar'et
varð ]>ví að gjöra sjor að grtðu, að
leita liælis fyrir sig og konuna í fjár-
húsi. Og ]>að var par, að konungur
konunganna, drottinn drottnanna,
frelsari mannanna fæddist.
Hve undarlegar eru ráðstafanir
guðs! IJann vildi pessu pannig til-
haga. “Mansins sonur var ekki kom-
inn til að láta sjer þjóna, heldur til
að pjrtna öðrum og láta líf sitt til
lausnargjalds fyrir inarga.” Allt hans
líf var sjálfsafneitun. Hað átti við,
að hann, sem átti að döyja á krossi
skyldi fæðast í jötu.
Að eins fáar mílur frá Betlehem,
strtð liinn skrautlegi kastali Herrtdes-
ar konungs, sem heimurinn kallaði
liinn inikla. Háværð og glaumur
var I liöll konungsins; <>11 heimsins
dyrð uppljrtmaði veizlusali hans. En
í jötunni liggur lávarður heimsins.
Hiinna konungurinn velur sjer dfra-
stall að vöggu.
En Herrtdesar liöllin er horfin.
Rústir einar eru að íinna, þar sem
hún strtð, en upp úr jötunni hefur ris-
ið skrautleg kirkja og konungsríki
frelsarans nær umallanheim -er brð-
ið enn ]>á miklu rneira en ríki liins
rrtmverska keisara var. Dað nær
yfir alla jörðina, yfir allan himininn
og varir að eilffu.
Jrtlin eru fæðingar hátíð pessa
mikla konungs, sem öllu stjrtrnar
á himni og jörðu; frelsarans, sem alla
hefur frelsað, sem frelsast vilja; brrtð-
ursins, sem öll yngri systkvnin sín
elskar og leiðir sjer við hönd heim til
föðursins.
Svona er guð grtður við okkur.
Yið eigum ]>á líka að vern grtð hvert
við annað. Nú eigum við :;ð halda
lielga kærleikans hátíðina og sfna
öllum ást <><>' blíðu
r>
“Og nú setjist friður ogelskan að arni
<>g ornisjerhverju mannanná barni
um jólin.”