Kennarinn - 01.05.1903, Side 1

S.U.PPLEMEKT TO SAMEININGINM.
Fylgiblap ..Sameiningarinnar'*.
SUNNUDAGSSKÓLABLAÐ.

VI, 5.
N. STEINGRÍMUR TIIORLÁKSSON.
RITSTJÓRI.
MAÍ 1903.
Þriöja sd.eftir páska — 3. Maf.
Hvaða sunnud. er í dag? Hvert er guðspjall dagsins? Burtför Jesú til
föðursins. Hvar stendur það? Jóh. 16, 16—23.
Hvar í nýja testamentinu er sagt frá innsetning kvöldmáltíðar-sakrament-
isins? í guðspjöllum Matteusar, Markúsar og Lúkasar, og í hinu fyrra bréfi
Páls postula til Korintumanna
Hver voru efni og minnist. lex. fjóra síðustu sunnud. ? Hvar stendur lex.
síðasta sunnudags. 1. Hvernig lýsir Pétr. postuli kristnum mönnutn? 2.
Hvernig eiga þeir að breyta, þegar þeir líða' ilt saklausir? 3. Sýn, hvernig
Kristur er þar okkur til fyrirmyndar. — Hver er lex. i dag? Hvar stendur
hún? Lesum hana á víxl. Les upp minnistextann.
FRIÐUR OG FÖGNUÐUR KRISTS ENDURI.AUSNAR.
Róm. 5 i - 11. Minnist. i. v.
1. Réttlœttir af tn'mni höfum vér því frið við gnS, fyrir
drottin vorn Jcsúni Krist. 2. I'yrir hvern vér einnig höfuin
aögnga meö trúnni til þeirrar náðar, sem vér stöndum í, og
vér hrósum oss af von um dýrð hjá guði. 3. En ekki einung-
is það, heldur hrósum vér oss einnig af hörmungunum, vit-
and'i, að hörmungin verkar þolinmæði. 4. En þolinmæðin
reynslu, en reynslan von. 5. En vonin hregst ekki ; því að
elsku guðs er úthelt í hjörtuin vorum fyrir heilagan anda, sem
oss er gefinn. 6. Því þegar vér enn þá vorum breyskir, dó
Kristur á tilteknum tíma fyrir rangláta. 7. Því að fyrir rétt-
látan mun varla nokkur deyja, en fyrir góðan áræddi, ef til
vill, einhver að deyja. 8. En guð sýnir elsku sína til vor í
því, að þegar vér enn þá vorum syndarar,er Kristurf fyrir oss
dáinn. 9. Miklu heldur munum vér því nú, réttlættir hans
blóði, frelsast fyrir hann frá reiðinni. 10. Því ef vér, þegar
vér vorum évinir, urðum sættir við guð fyrir dauða sonar
þans, munum vér miklu fremur, þá vér erum í sátt teknir.fyr-
ir líf hans frelsaðir verða. 11. Og ekki það einungis, heldur
oghrósum vér oss einnig af guði fytir drottin vorn JesúmKrist,
fyrir hvern vér höfum forlíkunina fengið,