Kennarinn - 01.06.1903, Blaðsíða 3

KENNARINN
43
Fyrsta sd. eftir trínitatis- 14. Júní.
Hvaða sunnud. er í dag? Hvert er guðspjall dagsins? Hinn auðugi maður
og Lazarus. Hvar stendur það? Lúk. 16, 19—3C.
Hveí meðtekur sakramentið maklega? Fasta eg líkamlegur undirbúningur
er að vísu fögur ytri siðsemi; en sá er réttilega maklegur og vel hæfur, sem
trúna hefir á þessi orð: Fyrir yður gefiun og fyrir yður úthelt til fyrirgefningar
syndanua.
Hvert var efni og minnistexti síðustu lexíu? Hvar stendur hún? — 1.
Hver rannsakar hjörtun? Hverjum verður alt til góðs? ,og hví? 3. Við hvað
skilur enginn og ekkert kristinn ntann? — I-Iver er lex. í dag? Hvar stendur
hún? Lesum hana á víxl. 'Les upp minnistextann.
1'JÁRSVlUS-PLÁGAN.
2. Mós. t), 1—7. — Minnist. 5. v.
1. Drottinn sagöi viö Móses: Gakk fyrir íaraó og seg til
hans: Svo segir drottinn, guö hebreskra manna: Lofa fólki
mínu aö fara, svo það megi þjóna mér. 2. En viljir þú ekki
lofa þeim burt og haldir þú þeim enn lengur, 3. sjá, þá
skal hönd drottins koma yfir kvikfénaö þinn, sem er í hagan-
um, yfir hesta og asna og úlfalda, uxa og sauðfé, meö harðla
þungu faraldri; 4. og drottinn vill gera þann mun á kvikfé
Israelsmanna og Egyptalandsmanna, að engin skepna skal
deyja af því, sem Israelsmenn eiga. 5. Og drottinn tiltók
ákveð'inn tíma og sagSi: Á morgun vmu drottinn láta þctta
fram fara í landinu. 6. Drottinn lét þetta fram fara að
næsta morgni; dó þá allur kvikfénaöur Egypta, en engin
skepna dó af fénaði Israelsmanna. 7. Þá sendi faraó menn
pg varö þess vísari, aö ekki haföi ein skepna farist af fénaði
Israelsmanna; en þó var faraó svo þrályndur, að hann leyföi
ei fólkinu burt.
Áframhald lexíanna á föstunni. Vorum þá búnir að fara yfir 4 plágurnar.
Búnir að sjá, að hér er sýnt trúarbragða-stríð — barátta milli trúarinnar á
sannan guð og heiðinglegs átrúnaðar. Drottinn Jsraelsmanna sýnir eklti að
eins faraó og Egyptum, að hann er hinn sanni guð, en guðir þeirra ekkert,
heldur líka fsraelsmönnum sjálfum. Þeir höfðu lengi verið undir áhrifum
heiðinglegs átrúnaðar og þurftu að styrkjast. Líka vill drottinn koma faraó og
þjóð ltans til að snúa sér til hlýðni við sig (til yfirbótar), en ltenna Israelsmönn-
urn að óttast haun einan og treysta. — Þá eru plágurnar einnig refsidómur
guðs yfir Egyptum fyrir rangsleitni þeirra við Israel og áframnaldandi þrjósku.
— Lex. er 5. plágan. Sjáum, að þær verða æ nærgöngulli. Þessi lendir á
kvikfénaðinum í haganum (3). En kvikfénaður fsraelsmanna sleppur (4. -Sbr.
8, 22). Vitanlega er ekki skepnunum refsað, eu þær vevða oft að líða vegna
wannanna. Þeir valda. Þær gjalda. Plágan gerir Egyptum eignatjón. En
um leið er átrúnaði jteirra hnekt; því sumar skepnurnar eru heilög dýr eins og
t. d. uxinn og kýrin. -— Svona löguð fjársýki kom oft fyrir, en nú ltom hún að