Kennarinn - 01.07.1903, Blaðsíða 3

KENNARINN
51
á sd var? 1. Lýs engisprettu-plágunni. 2. Hvaða áhrif hafði sú plága á faraó?
3. Lét hann ísraelsmenn fara? -— Hver er Jex. í dag? Hvar stendur hún?
Lesum hana á víxl. Les Upp minnistextann.
M V IíK KAPLAGAN.
2. Mós. 10. 2i—29. — Minnist. 21. v.
2/. Drottinn sagö'i viS Móses: Rctt hönd þína til him-
ins, og skal þá koma þrcifanda myrkur yfir. a/t Egyptaland.
Í2. ÞA rétti Móses hönd sína til himins, og varö þá riiöa-
inyrknr í ölln Egygtalandi í þrjá daga. 23. Enginn sá annan,
og í þrjá daga stóð enginn upp af þeim staö, sem hann var
staddur; en bjart var hjá öllum ísraelsmönnuin þar sem þeir
bjuggu. 24. Þá kallaöi faraó á Móses til sín og sagöi: Fariö
og þjóniö drotni. Látiö að eins yöar sauöfénaö og uxa eftir
vera; en ungbörn yöar mega fara meö yöur. 25. Móses
sagöi: Þú veröur einnig aö fá oss sláturfórn og brennifórn,
svo vér megnm fórnir færa drotni, guöi vorum. 26. Kvikfé
vort skal og fara með oss, og ekki skal cin klauf eftir verða;
því þar af munum vér taka þaö, sern vér þurfum til fórnfær-
ingar drolni, guöi vorum; vér vitum ekki, liverju vér skulum
fórnfæra drotni fyrr en vér komum þangaö. 27. En drottinn
forherti hjarta faraós, svo hann vildi ekki lofa þeim burt.
28. Og faraó sagöi til hans: Far frá mér, og varast aö koma
aftur fyrir mín augu; því á þeim degi, sem þú kemur í aug-
sýn mér, skaltu deyja. 29. Móses svaraöi: Svo skal vera sem
þú segir. Eg skal ekki hér eftir framar koma fyrir þín augu.
g. Plágan. Enginn sórstaluir fyrirvari á undan þeirri plágu. Alt hið
undangengna þó fyrirvari.—GuS gefur oldrur öllum nægan fyrirvara áöur en
,.nóttin'‘ síðasta lcemur.—Llfið alt fyrirvari. — 1. Mykkrib (21 23 . ttuð lét
það ltoma; en ekkert um það sagt, h v e r n i g hann gerði það. Mjög líklegt, að
h.inn liafi notað náttúrleg meðul, t. d. suðvestan-vindiun (Kamsin eða Sirocco,
Sem svo er kallaður) með sandryki úr Sahara-eyðimörkinni. — Fyrir faraó og
fólki lians lielir Móses rétt upp hönd sína, svo það viti, að sá guð, sent sendi
M., sendir myrkrið. Sýtiir þeim, að sólguðinn Ita, þeirra mesti guð, verður
eins og aðrir guðdómar þeirra að beygja sig fyrir.Jehóva.— i?að var siður að
breiða ylir andlit þeirra, sem dæmdir voru til dauða. Myrkrið lireiðir yfir
andlit sólguðsins. I lann dæmdur til dauða. Myrkrið táknar líka syndina og
dauðann. ■ 3 sólarliringa stendur myrkrið yfir. Langir. og strangir dagar.
Mátt vekja margskonar hugsanir. — En livað það er liágt að lifá alt líf sitt í
myrkri, í óhlýðni við guð og burtu frá honum. En jiað var ekki m'yrkur alls-
staðar. Hjá Israel bjart I23. v.). Munum; Það er dimt þar sem heitiindóm-
urinn ríkir. — IÝennum við í brjósti um þá, sem í því myrkri-eru?--En bjart
þar sem kristindómurinn ríkir. Viljum við, að hann ríki hjá okkur? — 2 F.
vill gera samning við M.=vid c.UD (24). Samninga-tilboðið rýmra en áður
(sbr, 10. 11). Enn margr faraó, sem vill setja guði skilmála. 3. M. iieimtar
skilyrðislausa eftirgjöf (25. 2Ö). Dr. heimtar af öllum. að þeir gangi skil-