Mánaðarblað K.F.U.M. - 01.01.1910, Qupperneq 10

F
MANAÐARBLAÐ K. F. U. M. II. ARG.
10
ur fylgja þeim llokki, sem hon-
umþóknast, en það krefstþess ein-
göngu að allir Qelagsmenn sjeu
bræður í kærleika, hver sem af-
staða þeirra í utanfjelagsmálum
er eða skoðanir. Fjelagið ætlast
til að þeir sjeu sannir og komi
ætíð fram sem góðir drengir og
siðsamir menn. Það vill sem
mest mennta hjörtu og hugar-
stefnu meðlimanna og gjöra þá
að sannkristnum mönnum, sem
þroskist æ meir og meir í kær-
leikanum, leggi stund á það sem
er sómasamlegt og gott, og verði
nýtir synir l'ósturjarðarinnar í
raun og veru hver i sinni stjett
og stöðu. Það ætlast til af sönn-
um meðlimum sínum að þeir
sjeu löghlýðnir án mannaþræl-
<lóms, virði sjerhver lögleg yfir-
völd án sleikjuskapar, heiðri
konunginn án hjegóma og óttist
guð um fram alla hluti.
Allir, sem orðnir eru fulltíða
mega svo vera hvar sem þeim
sýnist í pólitíkinni, að eins að
þeir breyti eptir samvizku sinni
og beztu vitund.
Einn er að eins sá í íjelaginu,
sem ekki má eiga neitt við póli-
tík. Það er framkvæmdarstjór-
inn. Hann, sem er trúnaðar-
maður svo marga í mörgum at-
riðum lífs þeirra, gæti ekki verið
það ef hann væri ákveðinn ílokks-
maður eða tæki beinan þátt í
í stjórnarfarsdeilum þeim, sem
tvískipta eða margskipla þjóðinni.
Vegna þessa hlutleysis fjelags-
ins i heild sinni sem fjelags og
framkvæmdarstjórans geta menn
af öllum ílokkum unað sjer sam-
an í fjelaginu og umgengist hver
annan í bróðurlegum samhug,
þótt skoðanir skilji. Þess vegna
geta drengir og unglingar frá
öllum heimilum komið þar sam-
an, því aldrei heyra þeir eitt
orð í þá átt, er niðri stefnu
þeirri, sem feður þeirra fylgja,
eða dóma yfir framkomu þeirra
í landsmálum. Margir halda að
ættjarðarást hjá unglingum verði
að koma fram í því að þeir
fari snemma að liugsa og tala
um pólitisk mál, en K. F. U. M.
liyggur að betra sje að ættjarð-
ástin komi fram i því að drengir
og unglingar vilji leggja liart á
sig til þess að læra og menntast
og þannig að búa sig undir, að
verða færir um er tíminn kem-
ur að taka þátt í opinberum
málum. Þess vegna Ieggur fje-
lagið stund á að kenna þeim
að elska menningu þjóðarinnar,
kosti liennar og framtíðarvonir,
að elska fegurð náttúrunnar og
mannkostanna. Það erindi sem
ljelagið á til allra drengja og
unglinga er það, að sluðla að
því eptir megni að þeir verði
merm í orðsins beztu og göfug-
ustu merkingu. Heppnist þetta
hefur fjelagið óbeinlínis tekið
þátt í pólitík nútímans og fram-
tíðarinnar; og þann þátt vill