Verði ljós - 01.12.1898, Qupperneq 9

185
Böðurhöndin.
e\J)c) /
Eflir s6ra Árna Jónsson, jiróf. á Skútustöðum.
Pú þokkir, drottinn, þennan yoika liug,
sem þokar fyrir lifsins mörgu draumum,
æ gef mór afi og kjark og kraft og dug,
sem livergi lætur berast undan straumum,
en heldur fast við þína föðurhönd,
þótt fetin liggi yfir hrautir harma; —
þú lífið ert og ljósið minni önd,
ég legg mitt alt i þína náðararma.
Hjá þér er örugt hæli, lilíf og skjól
mót heimsins stormum, er mér vilja granda,
lijá þér or frelsi, lif og friðar-jól,
ó faðir líknar, milli þinna handa.
Svo komi þá hin kalda vetrartið
og komi breytinganna miklu sárin,
þín föðurhönd or ávalt ástarblíð
og öll hún þerrar barna þinna tárin.
Mchcm og ictlchcmsbúar á Yorum dögum.*
Enn þá liggur Betleliem 4 liinum þverlmípta fjallsás, umkringd af
fjalllendi Júdeu, og blasir við vegfarandanum, þegar liann á ieiðinni til
Hebron liefir gengið nokkurra rasta veg suður frá Jerúsalem. Og þótt
án efa margt só breytt hér frá því er var, þegar Jósef og María gengu
um hæinn og leituðu sér gistingar, en fundu ekki, þá minnir þó flest
það, er auganu mætir, ferðamanninn á fornar tíðir, því það er ekki
náttúran ein og landslagið alt, sem haldist liefir óbreytt niðurí geguum
aldir, heldur er einnig margt í siðum manna og lífernisháttum, sem
minnir á fortíðina. Eerðamenn, sem dvalið liafa 4 hiuum helgu stöðum
þar eystra, dást allir sérstaldega að Betlehemshúum og telja þá aðalinn
meðal landsmanna. Þeir eru mennilegri, fríðari, upplitsdjarfari og fjör-
ugri eu aðrir Ihúar landsius helga, og hvað viðvíkur konunum sérstak-
lega, þá gjörir ekki klæðnaður þeirra livað minst til þess að auka þeim
tign í augum útlendinga, svo fagur sem hann er og eiukenuilegur. £>að
eru tilgátur manna, að Betlehemshúar, seip nú eru, séu afkomeudur
frakkneskra innflytjeuda, er á krossferðatímunum settust að þar í land-
inu, og eru talsverðar líkur til, að sú tilgáta só ekki með öllu gripin
úr lausu lofti.
*) Sbr, Edv. Blaumiiller: „Hellig Jord. Ro,jsebilleder fra Palœstina". Khöfn 1898,