Verði ljós - 01.01.1901, Blaðsíða 12

8
„Ég om guðs son“. Ef þér trúið þessum miklu kennifeðrum, hvers vegna
trúið þér þá ekki honum? Ef þér trúið honum ekki, þá i'arið þér ekki með
liaun eins og heimspeking, lioldur eins og lygara. Yér skulum samt
sem áður gefa gaum að athöfnum hans. Eg bið yður ekki um að
hætta að dást að siðkenningu Jesú Krists, því að ég veit, að þér ger-
ið þetta þegar og eruð þess alhúinn, að taka undir með vantrúarmönn-
um allra tíma og segja: „Aldrei hefir nokkur talað eins og þessi
maður“. Eg ætla ekki að tala um kraftaverk lians, þvíaðþað er atriði,
sem við fyrst verðum að koma okkur saman um. Nei, ég vil vekja at-
kygli yðar á lyndiseinkunn hans, og í því tilliti hera hann saman við
heimspekinga eldri og yngri tíma. Jesús Kristur hefir gefið oss frábær
boðorð. Sama hafa heimspekingarnir gert. Jesús Ki’istur liefir boðið
oss að vera róttlátir, skfrlífir, kærleiksríkir; sama hafa heimspekingarn-
ir gert-. I þessu eru þeir líkir. En nú kemur mismunui’inn. Það,
sem Jesús Kristur heimtaði af öðrum, það iðkaði hann sjálfur. Ekki einn
einasti af öllum heimspekingunum hefir til fulls lifað samkvæmt eigin
kenningu sinni. Seneca talaði um yfirburði fátæktai'innar um leið oghanu
hallaði sór upp að boi’ði úr gulli. Ciceró lastaði opinberlega
guðina, en liann bar þó sjálfur skrautklæðnað hofgoða. Só-
krates ritar iof um skírlífi, en ekki einn einast.i maður mundi áræða að
lýsa heimilislífi hans. Jean Jacques Rousseau reit fagra bók um upp-
eldi barna, en kom sjálfur börnum slnum fyrir til fósturs á munaðar-
leysingjastofnun. Voltaire fór og neytti heilagrar kveldmáltíðar, en
gortaði síðan af hræsni sinni. — En hvi skyldi ég vera að lengjafrekar
frásögu mína. Eg get óhræddur sagt, að reglan sé sú, að heimspek-
ingarnir hafi kent fagurlega, en lifað illa. Ilver af þeim mundi geta
spurt opinbei-lega eius og Jesús, þá sem þektu hann vel og umgengust
hann daglega: „Ilver af yður getur sannað upp á mig nokkra synd?“ —þessi
orð, sem ekki eiun einasti af heimspekingunum gæti dirfst að taka sér
í munn. — Þessi oi'ð mælti Jesús af munni fram opinberlega í návist
skæðustu fjaudmanna siuna, og ekki cinn einasti varð til Jujss að and-
mæla honum. [Niðurl.].
If sumarfcrð iil Danmcrkur og Itorcgs.
IV.
Víkin er svo bi'eið, að lönd eru að mestuísjó, er Jótlandi sleppir, en
jjegar innar sækist-, j-ísa lönd á bæði borð og eyjar verða fyrir stafni,
og þegar að þeim er komið, telcur Kristjaníufjörðurinn við, eða Eoldin.
Fjarðarminnið er um 7 vikur sjávar yfir um, en fjörðurinn er hálfu
lengri inn til bæjarins.