Verði ljós - 01.01.1901, Blaðsíða 20

•16
nú í gröf drykkjurútsius. Heilsu mína, liamiugju alla og hagsæld á eg
að þakka fyruefudu lieiti. Yiljið þér svo neyða mig lengur?“ (S. G.)
Tvær ný.jar bækur eftir C. Skovgaard-Peterseu:
Enn einu sinui getuin vér bent lesendum vorum á tvö uý rit eftir
þennau þjóðkunna dauska ágætisprest.
Anuað ritið heitir: Hvernig verður guðs vilji fund/inn? (Hvoi'ledes
findes Guds Vilje? En Bibelstudie. Eriinodts Boghandel). Er það biblíu-
leg ritgerð, auðug að andrikum bendingum og vekjandi, sanuuppbyggi-
legum hverjum kristuum mauni. Höf. sýnir mjög ljóslega fram áhversu
frumskilyrðin fyrir því að finna vilja guðs séu þetta þrent: að maðurinn
sjálfur lifi persónulegu lífi í drotni, að maðurinn sé í samlííi sínu við
drottin íúllkomlega hreinskilinn, og að hann í hverju einstöku tilfelli
leggi á sig audlegt erfiði, til þess að guðs vilji verði honum aug-
ljós. (B,it þetta kostar 40 aura).
Hitt ritið ber liinn einkeunilega titil: Asnaraust skynseminnar og
skynsamleg guðsdýrkun (Forstandens Æselsröst og Eornuftig Gudsdyrk"
else. Frimodts Boghaudei). Það eru tvær ræður (eða íýrirlestur ogpré'
dikuu) fluttar fyrir stúdentuiu. Yfij.rsktiftina jrfir fyrri ræðunni, „asna-
raust skynseminnar", hefir höf. tek ð að láni hjá hinum ágæta þýzka
presti Ludvig Harms, er á einum stað kemst svo að orði, er liann lýs-
ir stúdentaárum sínum (á skynsemsku-tímabilinu): „Hvervetna lieyrði óg
rymjaudi asnaraust skynseminnar, þótt hjarta mitt þyrsti sáran eftir að
heyra englasöng“. Höf. varar í fýrri ræðunni við „asnaraust skynsem-
iunar“, en rödd skyuseminnar (sem hver óheimskur maður eigi aunars
að taka tillit til) verði „rymjandi asnaraust“, þegar skynsemin gleymi
takmörkum síuum, en láti sem heuni séu engiu takmörk sett. Þannig
fer þegar skynsemin byggir út öllu því, sem í manninum býr ásamt
henui og þolir alls ekkert við hliðina á sér (t. a. m. trúna), eða þegar
skynseinin þykist gota ráðið allar gátur tilverunnar og leyst úr öllum
vandaspurningum lífsins, eða loks þegar skynsemin ætlar sér af eigin
ramleik að halda voru synduga eðli í skefjum. „Ekkert er skynsem-
inni samboðnara en að kannast við takmörkuu sína, og þegar húu gerir það
verður rödd hennar aldrei asnaraust, er rymur gegn trúnni, heldur kall-
ari, sem ryður henni braut“, segir höf. í síðari ræðunni talar höf. á-
gætlega um hina „skynsamlegu guðsdýrkun“ og sýnir fram á, hversu
maðurinn anna.rs vegar fyrir skynsemina eina geti aldrei orðið kristinn,
en að hins vegar geti ekkert hugsast skynsamlegra en að lifa og* þjóna
guð af öllu hjarta. Eina „skynsamlega guðsdýrkunin“, sern tii er, só jiað,
að lifa Kristi í barnlegri trú. — Verð þessa rits or 50 aurar.
„Ycrði 1 j ó s I “ mánaðarrit fyrir kristindóm og kristilegan fróðleik. Komur
út einu sinni i mánuði. Yerð 1 kr. 50 au. 1 Yesturheimi 60 cent. Borgist
fyrir miðjan júli. Uppsögn vorður að vora komin til útgefenda íýrir l.októbor.
Útgefendur:
Jón líelgason, prestaskólakennari, og Haraldur 'Níelsson, kand. í guðfræði.
Eeyk,javik. — Félagsprentsiniðjan.