Verði ljós - 01.05.1902, Blaðsíða 3

G7
umtumuðu öllu; en jieir grúfðu sig ofau yfir bókina sina, og urðu
ekki varir við æðigang tímans; liann fór sína leið fyrir ofan höf-
oðin á ]>cim.“
Og ]>að var ekki að eins í svip að Heine lét þannig í ljós
aðdáun sína. Þá er hann var búinn að liggja rúmfastur svo árum
skifti og allmikið umbreyttur orðinn, og dauða bans var skamt að
bíða, ritaði han'n: „Fræðslu mina á ég eingöngu að þakka þvi, að
las bók eirta. Las bók eina! Já, gamla, góða bók, sem er
kitlaus eins og náttúran, bók, sem er rnjög óbrotin að útliti eins
°g sólin, sem vermir oss, bók, sem er svo full af ástúð og bless-
on, eins og gamla konan, sem elur á ]iví ást sína, að lesa hana
oicð skjálfandi vörum, og þessi hók er biblían. Hún er réttnefnd
neilög ritning. Sá, sem núst lieíir guð sinn, gctur fundið hann
oftur i ])essari bók; sá, sem aldrei hefir ])ekt hann, hittir þar fyfir
S(,r anda liins guðdómlega orðs“.
•L Tlieodor Parker var Unitara-prestur i Boston og maður
oijög alvörugefinn, mælskur og einbeittur.
Hann segir: „Þetta samsafn bóka hefir náð meira valdi yíir
neiminum en nokkurt annað bókasafn. Bókmentir Grikkja, sem
stíga i loft upp eins og reykelsisilmur úr Jiessu landi goðahofanna
°g hetjanna, hafa ekki líkt því náð eins miklu valdi eins og ]>essi
hók, og þó er hún konún frá þjóö, sem fyrirlitin var i forntíð
eois og hún er enn. Hún er höfð til kenslu á hverjum sunnudegi
a ölluni hinum mörgu þúsundum prédikunarstóla i landi voru. I
öllum musterum kristninnar talar hún máli sinu viku eftir viku.
Sólin gengur aldrei undir yfir hinurn björtu blöðum hennar. Hún
kemur inn í hreysi hins snauða og höll konungsins. Hún er ofin
nni í bókvísi mentamannsins, og setur sitt snið á samræður á
strætum úti. Kaupförin mega ekki án hennar vera á ferðum sín-
om um bafið, og ekkert herski]) fer svo í bardaga, að það hafi
ekki biblíuna innanborðs. Hún fylgist með manninum í einveru,
krygð og kæti kennir af henni keim. Hcitmeyjan biður guð íneð
orðum ritningarinnar að styrkja sig í sínum nýju skyldustörfum.
Mennirnir ganga í bjónaband, og liafa yfir orð ritningarinnar við
l'nð tœkifæri; biblían fer leiöina með þeim, þegar þeir eru sjúkir,
Þegar þeir sýkjast af hitasótt heimssinnunnar, þegar kvöl er í höfð-
nm, verður koddinn mýkri, þegar biblían er undir honum. Þegar
sjómaður bjargast af skipreika, bjargar hann henni fyrst af því,
sen) bann á fémætt, og heldur hana lielgaða af guði.“
4. Heinrich von Ewald var hálærður þýzkur vísindamaður,