Verði ljós - 01.06.1904, Síða 1

feirbíóifídléiwii Wsli511©iii(ii) fcp®llO©ak»
1904. JÍTNÍ. 6. blað.
„Réttlætisins ávöxtur stunda“ (Jak. 3, 18). verður þeim í friði sáður, sem friðinn
Jernskonar dheyrendur.
annleiks orð um ver'óld víða
verður kunngjört meðal lýða.
Á það fernir flokkar hlýða:
Fyrsti lítt um skynsenul skeytir,
skemtunar og munaðs neytir,
eftirtekt ei öðru veitir.
Feril hugar fýsnir troðu.
íljótfœr lund ei rök má skoða. —
Helzt kann ótti varna voða.
Annar vill ei lundu lægja,
láta móti sér né vægja.
Sér vill hroki sjálfum nægja.
Eigin hvötum rúms til ryður,
rækir sann, ef ]>œr hann styður. —
Helzt má kœrleik vikna viður.
Priðji sýnist sannleik liylla,
sorgir lifs }/ó hugann fylla,
áqirndar á veg hann villa.
Stundarhag sem mestan metur.
Meðal yfir tilgang setur. -
Helzt þar trúin lijálpað getur.
Fjórði kenning helgri hlýðir:
hógvært þel, sem raun ei kviðir,
kristilegum kærleik prýðir.
Gleði’ i hófi gjarna þiggur.
Gagnar hezt, er mest á liggur.
Guði og mönnum trúr og tryggur.
Vonar alt, en einkis krefur.
Yfir stundar kjör sig hefur.
Sig með ró á guðs vald gejur.
oBfc. 3.
ggrir'iestur
haldinn á prestafundi á Akureyri 9. júli 1903.
Eftir séru Davið Guðmundsson ú Hofi i HOrgárdal.
(Ni&uri.) í bréfuni Péturs stendur: „Nú gerir skírnin oss hólpna vegna
upprisu Jesú Krists, sem situr við guðs hægri hönd, uppfarinn til