Verði ljós - 01.06.1904, Blaðsíða 14

VERÐI LJÓS!
Ö4
hans eítir því sem lif lians líður fram, ber upp fyrir hann spuruingarn-
ar og knýr hann til að sökkva sér niður í íhugun þeirra. Hinum trú-
arlega þróuuarferil postulaus frá þeirri stundu, er fyrst birti í sálu hans
við það, að augu hans opDast fyrir þvi, að Jesús hinn krossfesti og
upprisni só drottius smurði, mætti í fæstum orðum lýsa á þessa leið:
í fyrstu snýst hugur postulans aðallega að hinni dýrðlegu von eilífs líís
og í sambandi við hana að endurkomu drottins; því næst verður um-
hugsunin um eðli þess hjálpræðis, sem vér eigum hina dýrðlegu von að
þakka, efst í sálu postulans og þá jafnframt umhugsunin um meðulin
til að verða þess hjálpræðis aðnjótandi; af þessu fæðist svo aftur spurn-
ingin mikla um persónu frelsarans, sem hefir afrekað oss þetta hjálp-
ræði, og gerir oss fyrir anda sídd hæfa til þess að erí'a hina fyrirheitnu
dýrð; og loks, þá er líða tekur á lífsdaginn, fer spurniugin um framtið-
arhag þessa jarðneska trúaríélagskapar, sem drottiun hefir í hendur selt
þetta hjálpræði sitt til varðveizlu lianda ókomnum kynslóðum, að gera
vart við sig í sálu postulans. En þessi þróunarferill postulans er mikils
til hinn sarni og þróuuaríerill hins fyrsta kristna safnaðar, og getum
vér auðveldlega rakið hann í bréfunum þegar þau eru skoðuð í réttri
tímaröð. Af þessu leiðir, að sú aðferð ýmsra biblíufræðinga, um fram
alt Túbinganna, verður með engu móti réttlætt, að taka einstakt rit eða
einstakan flokk rita postulans og segja um hann: Hér er hin sanna
mynd kristindómsskoðuuar Páls; þau rit, sem ekki hafa fullkomlega þessa
sömu mynd að geyma, geta ekki verið samin af Páli. Slík aðferð er í
fylsta máta gjörræðilega. En einmitt þetta gjörðu Túbingar: J>eir
völdu úr fjögur stóru brófin, þar sem eðli hjálpræðisins í Kristi er að-
alumtalsefnið og gjörðu þau að mælisnúru fyrir áreiðaDleik allra annara
rita, sem postulanum voru eignuð. Og þar sem nú þessara hugmynda
varð ekki vart í Þessalóníku- bréfunum, sem aðallega fást við spurning-
una um endurkomu drottins, var þeim brófum hafnað, — og af því aðrar
spurningar voru efst á dagskrá í hinum bréfunum, sem só spurningin um
persónu frelsarans í bréfunum til Kól., Efes. og Fil. og spurningin
um framtíðarhag og fyrirkomulag kirkjunnar í Hirðisbréfunum, þá var
þeim öllum einnig hafnað. Hjá jafn þróunarfærum anda og Páli post-
ula má enginn furða sig á því, þótt nýjar og nýjar hugmyndir komi í
ljós eða guðfræðilegar skoðanir taki tiltölulega miklum stakkaskiftum
eftir J)ví sem honum vex aldur og lífs- og trúarreynsla eða fyrir það kveða
upp ógildingardóm yfir ritum þeim, sem flytja hiuar nýju hugmyudir
eða breyttu skoðanir. Til þess að sauna þetta þarf ekki anuað en benda
á hvilikum stakkaskiftum skoðun postulans á endurkomp drott-
ins tekur. I fyrra Þessalóníkubrófinu leynir það sór ekki, að postulinn
álítur endurkomu drottins svo nálæga, að hann telur sjálfan sig meðal
þeirra, er þá muni vera á lífi (1 Þess. 4, 15. 17). í fyrra Korintubrófi
er þessi von um nálægð endurkomunuar enu þá rík í brjósti honum