Ný evangelisk smárit - 01.09.1900, Page 2

2
Hvað átti konuugurimj að gera, er liann kom til
hins fallna, synduga heims ? Átti hann að dæma
heiminn og láta hann hreppa makleg málagjöld fyrir
syndir sínar ? Nei, konungurinn liefir sjálfur einu
siuni komist svo að orði: „Ekki er ég kominn tilþess
að dæma heiminn, heldur til þess að frelsa hann“.
Þegar hann kemur næst, mun hann vissulega dæma
heiminn og leggja alla óvini sína að skör fóta sinna,
en í þetta skifti kom hann í alt öðrum erindum.
Hann kom til þess að taka á sig synd alls heimsins,
friðþægja fyrir hana og afmá hana með öllu; þess
vegna segir Jóhannes skírari daginn eftir að hann
liafði svarað spurningum Faríseanua og Levítanna, um
leið og liann bendir á Jesúm : „Sjá það guðs lamb,
sem burt ber heimsins synd“.
Guð varpaði á hann öllum syndum vorum. Ilami
var pindur og hrjáður á allan hátt, og þó lauk liann
ekki upp munni sínum. Eins og lambið, sem leitt er
til slátrunar, og eins og sauðkindin, þegar hún er rúin,
lauk hann ekki upp munni sínum (Es. 53, 6—7).
Þannig var lagður grundvöllurinn að hjálpræði voru,
og blóð Jesú Krists, guðs sonar, hreinsar oss af öll-
um vorurn syndum.
Þetta hefir h a n n gert. Hann hefir fullkomnað verk
sitt. En hvað ber oss nú að gera, til þess að verða
hluthafar náðarinnar, hjálpræðisins í Kristi ? Oss ber
að horfa á Jesúm, guðs lambið, sem burt ber heims-
ins synd og þá einnig voi’a eigin synd. Jóbannes
sá Jesúm á Jórdanarbökkum, og þá mælti hann: „S j á
það guðs lamb“. Og tveimur af lærisveinum Jóliann-
esar, sem degi seinna komu til Jesú og spurðu:
„Meistari, livar áttu heima?“ svaraði Jesús: „Kom þú