Sumarblaðið - 20.04.1916, Qupperneq 5

SUMARBLAM&
ð
15. Ilaflrðu þurft að leggja niður æfingar
um stundarsakir, þá reyndu ekki að
vinna þær upp með því að æfa þig
strangar þegar þú ert heill orðinn,
heldur áttu að fara gætilega og ná
þvi smátt og smátt.
* *
*
Menn eiga að æfa sig shynsamlega og
setja ekki máttartaugar heilsu sinnar í
munn úlfinum með því að skella skolleyr-
unum við heilum ráðum og þörfum.
I-Iafið þessi ráð hugföst og breytið eftir
þeim.
Jþróttafélag Reykjavikur.
Hlaup.
ísl, met. Heimsmet.
100 stiku hlaup 11,6 sek. 10,4 sek.
200 — — 26,1 — 21,2 —
400 — — 60 -- 47 —
800 — — 2m. 15,5sek. 1 m.51,9 sek.
1000 — — 2—45 — 2—32,3 —
1500 — — 4 — 52,4 — 3 — 55,8 —
5000 — — 18—45 — 14 — 36,6 —
10000 — 110 — Girð- 38 — 19 — 30 — 58,8 —
ingahlaup 21 sek. 400stiku(4+100) 15 sek.
Boðhlaup 52,5 — 42,3 —
Göngur.
Nú er sumarið lcomið. Vegirnir fara að
þorna. Snjóinn fer að leysa af fjöllunum
og hagarnir fara að verða grænir. Dag-
urinn fer að lengjast og nóttin að lýsast.
Nú eiga menn að fara að búa sig undir
sumarið. Það dugar ekki lengur að reika
um göturnar eins og »buxnavasa hengil-
mænur«. Nú eiga menn að taka sér staf
í hönd og ganga — ganga yfir fjöll og
firnindi. Islenzka náttúran hefir nóg að
bjóða. Hún getur fylt eyru þeirra með
fuglasöng og lungu þeirra með lifandi
fjallalofti. Hún tekur þá við hönd sér og
sýnir þeim ríki sitt, þar sem fegurðin hlær
af hverjum hól og hverjum tindi. Hvergi
hagar betur til en á Islandi fyrir þá, sem
vilja fara i skemtiferðir gangandi.
Það eru ekki einungis þeir hraustu, sem
geta gengið 50 rastir á dag, sem slíkar
göngur eiga að iðka, heldur líka þeir, sem
veikburða eru og vilja verða hraustir.
Gangur er bezta og hollasta íþrótt, sem
nokkur maður getur tamið sér. Hann er
undirstaða allra úti-íþrótta og stælir alla
vöðva líkamans.
Gangi menn daglega svo sem 2—3 rast-
ir, liður ekki á löngu áður en þeir verða
færir um að ganga langa dagleið án þess
að verða þrekaðir.
Þegar menn ætla sér að ferðast eitthvað
gangandi, er fyrst að athuga hvernig út-
búnaðurinn skuli vera:
Verið í þunnum ullarbol inst klæða,
einkanlega ef um fjallgöngur er að ræða.
Gangið aldrei i síðum buxum. Bezt er að
buxurnar sé nokkuð víðar og nái niður
að knó. Jalckinn á að vera léttur og
helzt þannig, að hægt sé að nota hann
sem regnverju. Farið aldrei í langar
göngur á nýjum stígvélum, notið heldur
stígvél, sem eru dálítið gengin. Gömul
fótboltastígvól eru ágæt til að ganga i,
ef þau eru vel sóluð.
Þegar um langferðir er að ræða, verður
að útbúa sig vel og haganlega: Hafið
góðan mal á baki, helzt með bakgrind.
Takið með ykkur handklæði, sápu, tann-
bursta, eldspýtur, snæri, nálar, tvinna,
sárabindi, vaselin, vasabók, blýant og
mikið af öryggisnálum. Allir þessir smá-
hlutir geta komið sér vel á löngu ferða-
lagi.
Venjið ykkur á að ganga eftir landlcorti
og áttavita. Það gerir ykkur sjálfstæðari
og sparar ykkur oft fyrirhöfn og leiðin-
iega fylgdarmenn,