Sumarblaðið - 20.04.1916, Blaðsíða 11

SUMARBLABIB
5
og vera ekki meira en 8—10 mínútur í
senn. Með timanum geta menn látið sér
nægja að snúa sér svo sem íimtu hverja
mínútu og er þeim óhætt sem vanir eru,
að vera í sólbaði alt að klukkutima.
Ef farið er óvarlega í fyrstu, eiga menn
á hættu að brenna sig. Að vísu er sá
bruni ekki hættulegur en getur þó verið
all óþægilegur vegna kláða og sviða, sem
af honum leiðir í nokkra daga á eftir.
Eftir sólbað eiga menn að fá sér kalt
vatnsbað, ef þess er kostur, til þess að
hressa sig. Einkanlega er gott að synda
dálítinn spöl á eftir.
»En erfiðleikarnir — efiðleikarnir«, finst
mér eg heyra hvern segja sem þetta les.
Eg segi: þú getur það sem þú vilt. Ef
þú vilt gera þetta, þá finnurðu ekki til
erfiðleikanna sem af því leiða. Ef þú vilt
gera þetta, þá finnurðu alstaðar skjól og
alstaðar sólskin.
Víðavangshlaup.
í fyrravetur auglýsti í. R. i fyrsta skifti,
að það stofnaði til víðavangshlaups hér á
sumardaginn fyrsta. Frá nýári æfði félag-
ið tvo fimm manna flokka, er þreyta áttu
hlaupið ef einhver félög gæfi sig fram til
að keppa. Þegar þátttökufrestui-inn var
útrunninn hafði ekkert félag geflð sig fram.
Eigi að siður ætlaði félagið að láta þá tvo
flokka hlaupa, sem það hafði á að skipa,
til þess að láta lilaupið ekki falla niður
með öllu. En daginn sem hlaupið átti að
fara fram, var svo mikil ófærð ogiltveð-
ur, að ómögulegt var að láta menn þreyta
kapphlaup í slíku.
Þótt svona illa tækist í fyrsta skifti, var
samt ákveðið að hætta ekki við það að
svo stöddu.
1 október í vetur var auglýst, að víða-
vangshlaup færi fram fyrsta sumardag
næstkomandi. Til þess að þátttakan í hlaup-
inu yrði sem mest, var fengið leyfi hjá
í. S. í., að allir skólar í Reykjavík mættu
taka þátt í því, þó að slíkt væri ekki
samkvæmt lögum sambandsins. En svo
leið allur tíminn að engir flokkar gáfu sig
fram til þess að þreyta hlaupið.
Fálæti og áhugaleysi manna hér í bæ
fyrir íþróttum, ríður ekki við einteyming.
En maður trúir því ekki fyrr en í síðustu
lög, að enginn skóli og ekkert félag hér,
sem íþróttir iðkar, sé svo statt, að það
geti sent einn fimm manna flokk til kapp-
hlaups.
í vetur hefir í. R. æft tvo flokka, sem
það ætlar að láta hlaupa í dag, ef ekki
hamlar regn eða hríð.
Víðavangslúaup d hér ejtir að fara fram
fyrsta sumardag dr hvert.
Þau félög hér í bænum, sem íþróttir
iðka, ættu ekki að láta undir liöfuð leggj-
ast næsta ár, að taka þátt í hlaupi þessu.
Hjólreiðar.
Hér eru að vísu eklci góðir vegir og
hentugir til hjólreiða, en það ætti samt
ekki að fæla menn frá að iðka þær meira
en gert liefir verið. Hér hafa hjólhestar
verið notaðir sem nokkurskonar sam-
göngutæki. Menn hafa notað þá til sendi-
ferða, til þess að vci’ða fljótari í ferðum
en ella. En hjólreiðax hafa aldrei verið
iðkaðar liér sem íþróttagrein. Þess vegna
eru hér allflestir skussar í þessari iþrótt.
Þeir, sem vilja verða góðir hjólreiða-
menn, verða að æfa sig vel, því að hjól-
reiðar reyna á þrek og þol. Menn verða
að fara skynsamlega að og ofreyna sig
ekki. Það dugar ekki, jafnvel mönnum á
bezta aldri, að hjóla 80—100 í’astir fyrsta
daginn sem þeir hafa tækifæri til þess,
Ofreynslan hefnir sín svo, að þeir verða
illa upplagðir til vinnu næstu daga á eftir.