Varðeldar - 01.01.1930, Page 4
2
VARÐELDAR
NJÓTTU LÍFSINS HLÆGJANDI
Þessi heimur, sem við lifum i, þú ocj
-jeg, er ákaflega fagur og notalegur heim-
ur, ef við bara kynnum að að meta hann
rjettilega.
Einhverju sinni dreymdi mig að jeg
væri dáinn, og þegar jeg kom að hliðum
Himnarikis, þá opnaði Sankti Pjetur fyr-
ir mjer, og rabbaði við mig fram og aft-
ur. Alt í einu segir hann: „Og hvernig
teist þjer á Japan?“ „Japan", svaraði jeg,
„þangað hefi jeg aldrei komið“.
„Hefirðu aldrei komið til Japan? Hvað
hefirðu verið að hafast að alla æfi?
Veistu þá ekki að heimurinn er til fyrir
þig og aðra menn, til þess að skoða hann
og njóta hans". og svo smelti hann í lás
rjett við nefið á mjer.
Við þurfum nú raunar ekki að fara iil
Japan til þess að sjá dásemdir náttúr-
unnar, ef við að eins erum vakandi og
göngum ekki blindandi fram hjá þeim.
Gakk þú út, og tak upp fyrsta gras-
stráið, sem þú rekst á, og atliugaðu það.
Hvar fjekk það hinn dásamlega græna
lit sinn? Og hvaðan fjekk það þræði sína,
og hæfileika til að taka til sín næringu og
drekka, vaxa og þroskast.
Ilvar er hægt að finna fegurri og nola-
legri tjósgjafa en sólina? Raunar verður
hún stundum að þoka fyrir regni og
kulda, en hún kemur þó altaf aftur við
og við.
Þykir þjer ekki gaman að hlusta á
fagra hljóma? Mjer þykir það undurgam-
an. Er ekki líka indæll, að fá að sofa i
mjúku og góðu rúmi, og að borða góðan
mat, þegar maður er svangur?
Jú, þótt mikið sje af sorgum og áliyggj-
um í þesum heimi, þá má saml finna
mikið af sólskini og gleði, ef menn aðeins
kunna að leila..........................
Og svo þetta. Það er skylda okkar, að
láta aðra menn fá þált i gleði okkar,
enda tvöfaldast hún við það.
Ef að illa Hggur á þjer, og þú ert dap-
ur í bragði, þá minstu þess, að þokan
víkur fyrir sólinni. Lyftu munnvikunum,
ef þau eru farin að síga, og hlæðu. Ef
þú getur ekki gert hvorttveggja í senn,
að hlæja og flauta, þá skaltu gera það
lil skiftis.
Og þú munt komast að raun um, að
heimurinn er ekki svo slæmur, þegar að
alt kemur til alls. Ef þú gelur komið öðr-
um mönnum á þá skoðun, þá mun þjer
liða enn þái betur.
Sólin mun skina að nýju------- og þá
rætist úr.
Robert Baden-Powell.
Skátar á Norðurlöndum. f fyrra
— 1929 var tala skáta á Norðurlönd-
um svo sem hjer segir: I Danmörku 9850,
í Noregi 11800, i Svíþjóð 10120 og á ís-
landi 424.
Gamall hnútur.
Hnútur þessi er notaður bæði af
villimönnum í Afriku og af Lapp-
lendingum. Skátar hafa gaman af
hnútuin, en þennan er vel hægt
að læra af myndinni.