Ægir - 01.10.1906, Side 1

ÆGIR.
MÁNAÐARRIT UM FISKIVEIÐAR OG FARMENSKU.
2. árg.
Reykjavík, Október 1906.
4. blað.
(Stationsskibenes Tilsyn)
raeð flskiyeiðunum við ísland og Færeyjar
eftir Commandör R. Hammer.
(Framh.). í 5. kafla bókarinnar, sem
hljóðar um strandgæzluna, hvernig hún
er framkvæmd, er séistakur bálkur um
handsömun og sakfelling úilendra fiski-
skipa. Þar íarast honum meðal annars
þannig orð:
Þegar útlent skip er handsamað af
varðskipinu við ólöglegar veiðar, her að
færa það til næsta dómara í landi til þess
að úrskurða sekt þá, er það á að fá. Ef
um gufuskip er að ræða, þá er skipstjóri
þess látinn koma um borð í varðskipið
með skipsskjölin, og síðan er sendur 1
skipsforingi með 2 vopnaða menn um
borð í skipið, sem svo er látið fylgja
varðskipinu. En seglslcip verður að taka
i tog á eftir.
Á allri suðurströnd íslands, er að eins
einn staður nfl. Yestmanneyjar, sem hægt
er að ná í dómara, og fjarlægðin þaðan
til næsta yfirvalds er 110 mílufjórðunga
vestur og 230 mílufjórðunga austur, og
er það þessvegna mjög löng leið, sem
varðskipið verður að fara með hið hand-
samaða skip, sem er oft bæði örðugt og
tafsamt, þegar um seglskip er að ræða,
og oft og einatt móti stormi og sjógangi.
Það ber eigi örsjaldan við, að slikt ferða-
lag taki 12—24 tíma, og' er það ónæðis-
samt og þreytandi fyrir vökumennina
frá varðskipinn, sem verða jafnaðarlega
að standa á verði hvort heldur er nótt
eða dagur, þangað til skipið er komið í
lagi.------------
Fiskimennirnir um horð í þessum
handsömuðu skipum hafa venjulega stór-
tjón af þessu langa ferðalagi, þar sem
hæði er um tímatöf og mikla kolaeyðslu
að ræða, sem þá einkum getur komið til
greina, ef skipstjórinn einhverra orsaka
vegna ekki verður dæmdur sekur, sem
oft getur að borið, ef hann annaðhvort
ekki játar brot sitt, eða vöntun er á full-
nægjandi sönnunum fyrir hrotinu, svo
hægt sé að gera afla og veiðarfæri upptæk.
Það heíir oft verið bent á, að lieppi-
legt væri að maður með fullkomnu dóms-
valdi í fiskiveiða lögbrotum sigldi með
varðskipinu, því að við slíkt fyrirkomu-
lag mundi það vinnast, að hægt væri að
uppkveða dóminn strax í öllum þeim
afbrotum, sem ekki er hægt að dæma
afla eða veiðarfæri upptæk, en ef um upp-
tektarsök er að ræða, að færa þá skipin
til næsta dómara í landi.
Slik ráðstöfun mundi mjög mikið greiða
fyrir starfsemi varðskipsins, jafnframt sem
slikt yrði til þess að strandgæzlan kæmi
að meiri notum með minni kolaeyðslu,
og ennfremur mundi slík tilhögun rétt-
látari, og að líkindum stemma stigu við,
að eins margar ákærur komi frá útlend-
um sjómönnum, eins og nú á sér stað,
með núverandi fyrirkomulagi. Þessvegna
hefði það mjög milda þýðingu fyrir alla
strandgæzluna við ísland, ef hægt væri
að fá þessu framgengt«.