Ægir - 01.07.1912, Síða 5
ÆGIR.
81
Jafnvel þótt þetla verð væri nokkru
hærra en árið fyrir, var það þó ekki
nægilegt fyrir útgerðarmenn, sem varla
fengu neitt upp úr krafsinu vegna dýr-
leika útbúnaðar og vista og aukinna krafa
skipshafnanna. Hluttaka Dunkerque í ís-
landsveiðum er því í afturför. Skipatalan
var árið 1906 56, 1907 45, 1908 37, 1909
32, 1910 33 og 1911 25. í ár er talan í
niesta lagi 24. Að hrapið er ekki enn
óðara, kemur af því að þessi seglskip eru
of smá til þess að hægt sje að nota þau
til nokkurs annars.
Gravelines: Þar heflr þátttakan í Is-
landsveiðunum aukist. 40 seglskip, sam-
tals 2286 tonn, með 520 manna skipshöfn,
komu með frá íslandi árið 1911 1,423,216
kíló af þorsld, 61,248 kíló af þorskalýsi,
32,430 kíló af þorskahrognum og 125,994
kíló af öðrum þorsk-afurðum. Fiskiveið-
arnar höfðu gengið mun betur en árið á
undan. í ár er fiskiflotinn lijer um bil
álíka stór. Árið 1911 var fengur Grave-
lines 500 þús. kíló meiri en 1910, en þar
er með reiknuð veiðin í Norðursjónum.
Boulogne: Hinir stóru botnvörpungar
frá Boulogne hafa liaft mjög mikinn alla
við ísland á tímabilinu frá 15. mars lil
15. maí. Eftir þennan tíma var fiskileysi
við Vesturlandið, að líkindum vegna hins
mikla sjávarhita þar.
Fécamp: Árið 1911 fiskuðu þaðan 4
botnvörpungar. Af 26 seglskipum frá
ýmsum bæjum voru llult til Fecamp
2,378,000 kíló af fiski. Meðalverðið var
33 franlcar fyrir hver 55 kíló (en 30 fr.
árið 1910). Taflan sýnir þann feng, sem
botnvörpungarnir frá Fecamp hafa fengið
á árunum 1905—1910.
í ár eru frá Féeamp 4 botnvörpungar
og 1 seglskip.
Á r Tala boln- vörpunga Afli i kílóum
1905 1 230,670
1906 4 578,555
1907 6 1,171,070
1908 6 960,082
1909 5 847,485
1910 4 1,284,870
Paimpol: íslandsveiðarnar voru góðar.
Fiskimenn græddu að meðaltali 700—750
franka fyrir utan sitt fasta kaup, 200—500
franka.
Arcachon: Árangur íslandsveiðanna 1911
sagður mjög viðunandi. Verðið á fiskinum
var liált. (Fiskeis G»og.)
Hrólfur Jakobsson,
sá sem getið er um í greininni um Jan
Mayen, var eílaust kunnur mörgum al' les-
endum »Ægis«. Hann var fyrir margra
hluta sakir einn af liinum merkuslu af
yngri fiskimönnum vorum. Hann var ælt-
aður frá Illugastöðum á Vatnsnesi, og vand-
ist þegar á unga aldri sjómensku og fiski-
veiðum þar heima og varð brátl formaður,
enda þótt það sje ekki vandalaust eða
hættulaust starf á þeim slóðum, því að
leiðir eru hættulegar og vandrataðar og
langt að sækja sjó þar nyrðra.
Brátt kom þó að þvi, að Hrólfur sál.
hætli að una heima, og langaði til að sjá
heiminn og læra lleiri fiskiaðferðir, en þær
er hann hafði kynst heima. Gekk liann á
stýrimannaskólann í Reykjavík og var á
þilskipum vestra. Fór hann svo ulan
nokkru eftir aldamót og ferðaðist víða um
lönd t. d. Norður-Ameríku og Noreg, eins