Ægir - 01.07.1919, Blaðsíða 14

84
ÆGIR

skrána, eigum við að þakka þeim, þvi hún
er bæði þörf og hefir alt af verið nothæf.
svo langt sem hún nær, þrátt fyrir galla
þá, sem eg hefi bent á, og skyldu þeir
halda áfram að láta íslenzku skipaskrána
fylgja sinni, þá finst mér það skylda okk-
ar, að gefa þeim þær bendingar, sem miða
til að gera verk þeirra eins áreiðanlegt
og föng eru á. pess myndu þeir sjálfir
óska, því vandvirkni þeirra er alkunn.
Reykjavík, 24. júlí 1919.
Sveinbjörn Egilson.
Sjómerki.
Eitt af mjög mörgu, er þarf athugunar
við, eru sjómerkin hér.
Sjómerkin eru tvenskonar. Á landi:
vörður, að einhverju leyti auðkendar, eða
sundmerki, sem bera saman, notuð í
þröngum siglingaleiðum. Á sjó: baujur
með stöng á, með kústi einum eða fleir-
um. —
I öðrum löndum eru settar reglur
um livernig sjómerki skuli vera, þannig,
að sjófarandi veit um leið og hann sér
merki, hvernig hann á að sigla eftir
þeim. Ekki eru þessar reglur alþjóðleg-
ar, heldur hefir hvert land oft reglur fyr-
ir sig. Til frekari skýringar þessu, gæt-
um við hugsað okkur reglur, sem væru
settar við innsiglingar á hafnir. Bauja með
uppbendandi kústi væri höfð stjórnborða.
Bauja með tveimur uppstandandi kústum
á bakborða. Vörður með rauðri rönd á
stjórnborða, með tveimur á bakborða.
Sundmerkin væru lík og gömlu sund-
merkin voru, vörður með stöng upp úr,
sem á væri þríhyrningar rauðmálaðir og
eitt hornið vísar upp, hin til hliðar, o. s.
frv.
Hér er öllu þessu grautað saman.
En verst af öllu er þó, að fæst af þeim
sjómerkjum — að minsta kosti á sjó —
eru í lagi eða í þvi ásigkomulagi, sem
þau eru auglýst. (Samanber Almanak
handa ísl. fiskimönnum og „Den Isl.
Lods“).
Vil eg nú minnast helztu sjómerki á
sjó sem í ólagi eru.
Við Rvík eru þrjú sjómerki: Akur-
eyjarbaujan, Engeyjarbaujan og Viðeyjar-
baujan. Viðeyjarbaujan er þeirra lang-
best, og ættu sem flestar að líkjast henni
því þær sjást langt. En á henni er engin
stöng og því síður kústur, eins og auglýst
er. Akureyjarbaujan er nú viðunandi, en
hefir þó helzt til lága stöng. í fjarlægð
líkist hún mikið grásleppubát með mastri.
Við Hafnarfjörð eru tvær baujur: Á
Helgaskeri og Valhúsgrunni. Valhúsgrun-
baujuna hefir vantað í mörg ár, en var
sett niður í fyrra. pað er stór bauja, ligg-
ur á hliðinni og hefir hvorki stöng né
kúst. Hún er sett í innsiglingarmerkinu
Ásvarða um nyrsta bæinn á Hvaleyri.
Á Isafirði eru allar baujur i lagi, en þar
þyrftu að vera fleiri baujur, t. d. á Torfa-
nesgrunni, grunninu fyrir innan Edin-
borgarbryggju og helzt tvær á Norður-
tanganum. Á grunninum út af Völlum
væri gott að hafa bauju.
Við Siglufjörð var engin bauja 28. maí.
Á Eyjafirði öllum var engin bauja 2. júní.
Á Laufásgrunni hefir ekki verið mér
sjáanleg bauja í mörg ár. Tæplega get eg
hugsað að menn þurfi að óttast ís héðan
af, hvorki á Siglufirði eða Eyjafirði. Á
Toppeyragrunni þyrfti að vera miklu
stærri bauja, en þar hefir venjulega verið,
helzt tvær.
Víðar þyrftu að koma baujur, en enn þá
eru komnar. Skal eg að eins nefna nokkra
staði af handahófi: Stafnesboða út af Mið-
nesi, Flasarhnausinn út af Garðskagavit-