Ægir - 01.07.1919, Blaðsíða 16

86
ÆGIR
en vonandi, að ekki verði mjög langt að
bíða þangað lil vitahringurinn nær sam-
an, þannig, að hver vitavörður geti gefið
nágranna sínum ljósbendingu.
Stjórn sjóðsins skipa vitamálastjóri og
tveir vitaverðir, og eru fyrst um sinn
kosnir Vigfús Sigurðsson á Reykjanesi og
porvarður Einarsson á Gróttu, en vara-
menn eru ísak Sigurðsson á Garðsskaga
og Jónatan Jónsson i Vestmannaeyjum.
Th, Krabbe.
„Byggrgrarösboði".
Hvers vegna var Holtavörðulieiði vörð-
uð? Hvers vegna lét Clausen sýslumaður
hlaða vörðurnar, sem þann dag í dag
standa í Arnarnesmýrinni, rétt fyrir neðan
Hafnarfjarðarveginn? Og hvers vegna eru
hinir nýju kílómetrasteinar settir fram
með þjóðvegum landsins ? Ált þetta er
gert til þess að síður verði slys, sem oft
gæti komið fyrir, væri farið frá hinni
réttu ieið.
Allir bæir og borgir, sem að sjó liggja,
livar sem er i heiminum, eiga mesta vel-
megun sína undir því, að samgöngur séu
skipum og eimreiðum greiðar, og yfir-
stjómendur slíkra borga gera alt, er
reynsla og þekking sýnir þeim að nauð-
synlegt sé, 'til þess að vegurinn, livort
heldur sjó- eða landleiðin, sé sem örugg-
astur til borganna og frá þeim. Verði slys
á þeirri leið, þá fer fram rannsókn á,
hvað því hafi valdið, og alt er gert,
sem í manns valdi stendur, til þess að
koma í veg fyrir, að slíkt heri oftar að
höndum.
Reykjavíkurhöfn er nú að verða mið-
stöð verzlunar landsins og til hennar
koma flest þau skip, sem til landsins
koma frá útlöndum; þess vegna mætti
ætlast til, að leið til hafnarjnnar væri
eins greið og föng eru á, og að það væri
lagfært, sem slysi liefir valdið. N a f n i ð
góð höfn nær einnig til þess,
livernig leiðin er inn á þá
g ó ð u h ö f n.
Mánudaginn 11. marz 1918 kom stórt
gufuskip, „Köbenhavn“ að nafni, fyrir
Gróttu og ætlaði til Reykjavíkur, en er
inn fyrir Gróttu kom, lenti það á grynn-
ingum þeim, er nefnist Byggarðsboði, og
þar kendi það grunns og stóð, svo að
„Geir“ varð að ná því út.
Skip þetta var í hrakningum, var á leið
frá Philadelphia (Ameríku) til Liver-
pool, hlaðið smurningsolíu, hafði mist
báta sína og ætlaði að leita hjálpar hér,
og viðtökurnar urðu þá svo, að það lenti
á ómerktum grynningum, rétt að heita
má við hafnarmynni höfuðstaðarins. —
Kostnaður sá, er þetta hafði í för með
sér, skifti liundruðum þúsunda króna.
pótt Reykjavíkurhöfn hafi ekki beint lið-
ið fjártjón við þetta slys, þá hefir hún
þó ekkert unnið í frægð, og vansæmd
verður það að lokum, að hefjast ekki
handa og leggja við boðann myndarlegt
dufl (Roje), sjófarendum til leiðbein-
ingar.
Leiðin frá Garðskaga til Reykjavík-
ur er ekki eins greið og alment virðist
haldið. Fyrir okkur, sem kunnugir er-
um í Faxaflóa, þekkjum fjöllin og
mið, er hún góð, en öðru máli er að
gcgna, þegar framandi menn fara þá
leið. Fyrst er að taka það, að dýpið
á skipaleiðinni er 34 metrar fyrir sunnan
Garðskaga og líkt dýpi helzt langt inn í
flóann, og því ilt að átta sig ó, hvar skip-
ið er statt, sé þoka, sem einnig kemur
stundum hér. Fyrir sunnan Syðra-Hraun,
nákvæmlega á skipaleið frá Garðskaga til