Ægir - 01.07.1929, Qupperneq 19

ÆGIR
153
Bilbao. Hjer er verðið á íslenska fisk-
inum komið ofan i 76—77 peseta, sem
segja má að samsvari 33 sh. cifverði,
miðað við núverandi gengi pesetans (ca.
33Y2 fyrir 1 £).
Portugal. Markaðurinn er þar frekar
daufur sem stendur. Hefur Newfound-
landfiskurinn lækkað þar i verði frá
þvi hann var þar sem dýrastur (55 sh.
pr. 60 kg.). Vikugömul frjett segir hann
ennþá boðinn þar út fyrir sama verð
og jeg símaði síðast. Sama er og að
segja um verðið á þeim íslenska og
norska.
Kringum miðjan júní fóru þær frjett-
ir að berast að vorvertíðarveiðin við
Newfoundland hefði orðið lítil. Fór
fiskverðið þá strax að hækka og hækk-
aði ört um tima. Siðustu frjettir (viku-
gamlar) frá Porugal segja nú, að frjett-
irnar um litla veiði við Newfoundland
hafi nú — eins og reyndar oftur — sýnt
sig að vera skakkar og því hafi New-
foundlandsfiskurinn aftur lækkað i
verði.
Genoa. Þar er markaðurinn daufur
nú, eins og vant er um þennan tíma árs.
Heyrt hefi jeg, að norski pressufiskur-
inn, sem Gismondi sendi þangað með
s.s. Gudrid og jeg hefi skrifað um,
geymist illa, en engar sönnur veit jeg
á þvi enn þá.
Gengið er stöðugt á escudos nfl. 108.
25 fyrir £ stg. og siðasta hálfa mánuð-
inn einnig nokkuð stöðugt á pesetan-
um, þetta kringum 33VÍ ptas. fyrir £
stg. Virðist pesetinn i bili vera á hækk-
unarleið.
Selveiðar við Newfoundland.
Áætlað er að selveiðaskip frá New-
foundlandi, sem verið hafa á veiðum
úti í ís og heim sneru seinni hluta
aprílmánaðar, munu fá 5% dollar fyrir
vætt af spiki og 6 dollara fyrir hvert
skinn af ungum sel. Kaupmenn urðu
svo áfjáðir er hin fyrstu skinn komu,
að þeir gerðu út gufuskipið „Verde“
til þess að safna skinnum á veiðísvæð-
inu.
Skinn þessi eru höfð í yfirhafnir
handa kvenfólki, sem kosta um 150
dollara og eru þau lituð eftir því, sem
kaupendur óska.
Fyr meir var aðeins hugsað um spik-
ið af selnum en nú er það annað meira.
Flugvjelar eru notaðar til þess að
benda veiðimönnum á hópana.
Svo er talið, að dagana 27. og 28.
febrúar fæðist flestir selir. — Kven-
dýrið velur sér þunna íshellu og mynd-
ar vök þar sem hún ætlar að gjóta og
heldur henni opinni í frostherkjum
marsmánaðar. í vökina stingur það sér
og er stundum 4—5 klukkustundir að
leita að fæðu og syndir þá margar míl-
ur, en vökina finnur það ávalt aftur,
færir unga sínum mat og þekkir hann
meðal fjölda annara. Selveiðamenn
hafa stundum gjört það að gamni sinu
að flytja unga, frá einni vök til ann-
arar, i fjarveru móðurinnar, en eigi er
auðið að gabba hana. Þegar hún sakn-
ar ungans, veit hún, að lijer eru svik i
tafli, stingur sér þegar og skömmu síð-
ar kemur hún upp í vök þeirri, við
hverja unginn var látinn.
(Úr N. H. T.).
Forseti Kr. Bergsson fór norður á
land hinn 1. ágúst.