Ægir - 01.07.1929, Side 24

158
ÆGIR
synlegir á hvert heimili. Alt þetta
upptalda fæst fyrir kr. 9.25 — níu krón-
ur tuttugu og fimm aura, — þar i inni-
falið áðurneft 14 karat gullúrið; send-
ist gegn eftirkröfu frá
Weltversandhaus P. Buchbinder
Kraukau No. 2H ,Oesterr.
Líki safnið ekki, má endursenda það
og verður þá andvirði sent aftur, þar
af leiðandi engin áhætta“.
Hinn 12. júlí kom hið umbeðna og
fjekk ég tilkynninguna út í Yiðey og til
þess að vera viss um, að vel færi um
þessa dýrmætu gripi, fór ég sjálfur til
Reykjavíkur og sótti hlutina. Gekk mér
stirt að ná i böggulinn eða kassann,
með hinum 80 hlutum, því ég bjóst við,
að hann fylgdi, en hvernig sem leitað
var, kom sú sending ekki fram, og á-
setti ég mér að tilkynna það með næsta
pósti.
Böggullinn, sem ég fjekk innihélt ait,
sem auglýst hafði verið og auk þess
pappaöskjur er í voru stálpennar af
ýmissri gerð og taldi ég það kaupbæti
og prísaði í huga mínum hina heiðar-
legu sendendur.
Síðan fór ég að athuga munina og alt
var það skínandi fagurt. Leist mér vel
á kaupin og dró þegar upp úrið, sem
gekk prýðilega og söng í fjöðrinni.
Svo var ákveðið, að við hjónin legð-
um á stað í sumarleyfið hinn 14. júli á
afmælisdegi forstjórans, Ól. Briems, og
tók ég dýrgripina upp um morguninn,
vatt upp úrið og setti það rétt, stakk
nálinni í hálsbindi mitt, setti demant-
hringinn upp, fór siðan út að óska
Briem til hamingju með daginn og
kveðja hann.
Var svo lialdið af stað í besta veðri
til Varmadals og farið sjóveg alla leið.
Morguninn eftir er ég vaknaði, leit ég
á gullúrið, sem ég reiddi mig á og eftir
þvi var klukkan 11 og þar sem ég
heyrði til fólks i bænum, rauk ég á
fætur, því hesta liafði ég beðið um að
hafa til taks kl. 9, þar sem við ætluð-
um að ríða upp að Tröllafossi og víðar.
Þegar ég kom niður, var verið að hita
kaffi og klukkan þar 6% f- ú-
Eg setti úrið aftur og skrölti vel í þvi,
en undarlega kom mér fyrir sjónir, hve
dökkleitt það var orðið og sama var að
segja um hringinn á fingri mér.
Eftir máltíð riðum við af stað, feng-
um bærilegt veður fyrri part dags, en
húðarrigningu á heimleið. Heim kom-
um við kl. 8 eftir minni klulcku en þá
var hún 5% á bænum, en nú var fallið
svo á úrið og gullkeðjuna, að ég skyldi
ekkert í þessu og hélt það kæmi af kol-
sýrulofti. Hringurinn var eins og gim-
steinninn týndur.
Um kveldið er ég háttaði, vatt ég upp
úrið og setti það nákvæmlega eftir
klukkunni á bænum, fjekk mjer síðan
tusku og ætlaði að fága það, en þvi
meir sem ég nuddaði, þvi dekkri varð
málmurinn. Um nóttina vaknaði ég og
leit á úrið; var þá kl. 12.20, en skömmu
síðar var komið með kaffi og mér sagt,
að klulckan á bænum væri 8, en þá
vantaði mína 10 mínútur til að vera
eitt.
Eg orðlengi þetta ekki. Eftir 3 daga
fórum við frá Varmadal, var þá slifsis-
nælan i öllum regnbogans litum og gim-
steinn dottinn úr. Svo skrifaði ég send-
anda um hina 80 nauðsynlegu hluti og
vanskil á þeim og kom brátt svar, að
þeir hefðu fylgt. Nokkru siðar mundi
ég eftir pennaöskjunni og ætlaði að
reyna pennana og voru þeir af öllum
stærðum og tegundum, en ekki auðið að
skrifa með neinum. Eg fór í rælni að
telja þá og voru þeir að tölu 80 en
affall frá verksmiðjunni.