Ægir - 01.04.1932, Blaðsíða 11

ÆGIR
97
ar í Norðfjörð og Mjóafjörð. Var síldar-
magn geysimikið og hélzt að mestu ó-
slitið út allt árið. Brugðust menn skjótt
við til veiða og hugðu gott til um órang-
ur, því að þessi sild var af þeim stærð-
um, sem keyptar hafa verið beztu verði
i Danmörku undanfarin ár. Veiddu Seyð-
firðingar bæði i landnætur og net, en
Norðfirðingar í net eingöngu Gekk sildin
svo í torfum, að vel mátti snurpa fyrir
hana eins og sumarsild. Þetta mun þó
litið hafa verið gert. Kom það eigi ó-
sjaldan fyrir, að menn náðu ekki upp
netum sinum vegna sildarþunga og sagt
er mér að sumir hafi tekið það ráð að
skera netin í sundur, til þess aðnáþeim
inn í bát. Síldarstærðin var mest þannig,
að 8—10 og 10—12síldar fóru i hvert kg.
Þó veiddist nokkuð á Norðfii ði af slærð-
inni 6—8 síldar í kilóið og virtist þetta
niest fara eftir möskvastærð netanna.
Fitumagnvar oftast 17-18°/o. Þó varsmærri
síldín heldur magrari. Dagana 10.—14.
desember var lítil veiði á Norðfirði og
síldin þá fremur mögur, en 15. og 16.
desember voru öll net full og stóð þá
sildin 18°/o og töldu menn vist að þetta
væri ný ganga. Enda hefur það verið
svo i haust, að þegar síldin hefur stað-
ið nokkurn tíma i fjörðunum, megrast
hún, en svo hefur virzt, sem nýjar göng-
ur komi við og við og er þá sú síld
miklu feitari. Ekki hafði orðið vart við
síld inni i suðurfjörðunum fyrir áramót-
m, en úti fyrir hafði hún sézt. Á Seyðis-
firði voru saltaðar ca. 4000 tn., á Norð-
firði ca 1000 tn„ mest fyrir áramót. Auk
þess var fryst alimikið, einkum á Norð-
firði. Var nokkuð fryst eftiráramót. Sal-
au gekk ekki eins greiðlega og búist var
við i fyrstu. Olli því bæði mikil veiði
hér eystra og að einnig veiddist allmikið
við Eyjafjörð af síld af svipaðri stærð.
Er Kaupmannahafnarmarkaðurinn svo
þröngur, að jafnmikil framleiðsla af milli-
sild og var á íslandi siðastliðið haust,
orsakaði mikið verðfall og sölutregðu.
Fisksölusamlög. Á miðju sumri voru
stofnuð fisksölusamlög i flestum fjörðum
bér eystra. Mynduðu þau svo aftur sam-
band sín á milli. Tilgangur samlaganna
er í fyrsta lagi sá, að annast saltfisksölu.
í öðru lagi er að gera tilraunir um sölu
á isvörðum fiski til Englands eða aanara
landa. Og í þriðja lagi að annast inn-
kaup á veiðarfærum og öðru þvi, er til-
tækilegt þætti handa félagsmönnum.
Úlflulningur á ísvörðum físki. Fyrstu
dagana i september var byrjað að veiða
fisk til útflutnings i ís. Leigði Skipaúigerð
Ríkisins tvö skip til flutninganna, sam-
kvæmt heimildarlögum frá siðasta Al-
þingi. Samkvæmt sömu lögum var rik-
isstjórninni heimilt að verja allt að 200
þúsund krónum til útlána handa sam-
vinnufélögum til veiðarfærakaupa og til
umbúðakaupa um ísvarinn fisk. Munu
samlögin hér eystra hafa treyst þvi, að
þau ættu vísan stuðning frá ríkisstjórn-
inni, ef með þyrfli. Fiskurinn var flutt-
ur út í kössum. Voru keyptir kassar,
sem nægðu fyrir tvo farma í hvort skip,
svo þau gætu siglt óhindrað. Einnig var
keypt allmikið af veiðarfærum — drag-
nótaveiðarfærum — handa þeim er þess
óskuðu. Mátti svo heita að allur fiskur
er veiddist um haustið, væri sendur út
isvarinn, bæði sá er veiddur var á línu
og i dragnætur. — Fiskafli var mjög
tregur allt haustið og veðrótta stirð, eink-
um eftir að út á leið. Fiskurinn var
flokkaður í kassana eftir stærðum, þorsk-
urinn í þrennt, ýsan i fernt og kolinn i
fernt. Hafði ílokkun og frágangur þótt
sæmilegt og fiskurinn yfirleitt góð vara,
nema i fyrsta farminum var nokkuð af
fiski.sem farinn var að skemmast þegar
til Englands kom. Kom það af því að