Ægir - 01.07.1932, Qupperneq 5
ÆGIR
159
okkur þau svo vel sjálfir í nyt, að við
gætum flutt útlendingum okkar eigin fisk,
fiskaðan af okkur sjálfum, á okkar mið-
um, á eigin skipum, i stað þess sem þeir
nú sækja hann mest hingað sjálfir og ekki
ósjaldan þar að auki fara í bága við
landslög og rétt með yfirgangi sínum og
ofbeldi.
Það ætti þvi að vera áhugamál hvers
einlægs íslendings, sem ann þjóð sinni,
hvort heldur er bóndi eða fiskimaður,
yfirmaður eða undirgefinn, þingmaður
eða þjónn, að stuðla að því, að þeir lands-
nienn, sem að einhverju leyti hafa fiski-
veiðarnar sem atvinnu gera sér þærsem
arðvænlegastar, svo þessi atvinnuvegur,
sem hefur svo ákaflega mikla þýðingu
fyrir framtið landsins, geti blómgast og
tekið sem mestum framförum.
óðum nálgast sá tími, sem ísland
tengist enn fastar við umheiminn, og
margir útlendir stórgróðamenn bíða þess
með óþreyju að það verði sem fyrst, þvi
með ritsímasambandinu byggja þeir að
þeir hafi lykilinn í hendi sér að fjár-
sjóðum Islands, þ. e. fiskiveiðunum, þess
vegna verðum við að gera hvað mögu-
legt er, og styðja að þvi, að margra alda
úrelt fyrirkomulag á þessum atvinnuvegi
verði endurbætt, og fært í það horf, sem
aðrar þjóðir hafa gert hjá sér, og álíta
að sé skilyrði fyrir varanlegum framtör-
um, sem er samvinna, byggð á fjárfram-
^ögum og lærdómsríkum bendingum og
uppörfun þings og stjórnar.
Það er flestum kunnugt að nokkur
^yggðarlög, sem næst liggja samgöngun-
um og hafa bezt skilyrði fyrir því, að
færa sér nýjar og betri aðferðir við fisk-
veiðarnar í nyt og hafa mest orðið fyrir
ahrifum menningarinnar, hafa á skömm-
um tíma tekið furðu miklum framförum,
Þó þessir staðir hafi engin betri skil-
yrði frá náttúrunnar hendi en fjöldi
annara. Mörg byggðarlög við fiskiauðg-
ustu strendur landsins, lifa við fátækt
og volæði.
Þetta er eitt meðal annars dæmi þess,
hve mikil vöntun er á leiðbeiningum,
og hvað mikið vantar á, að fiskiveið-
arnar séu almennilega stundaðar með
þekkingu og dugnaði.
Pér fískimenn og sjómenn! Yður er
þetta rit ætlað, það á að vera ykkur leið-
arvísir og málsvari, það á að leiðbeina
og styðja að öllu því, sem getur orðið
ykkar atvinnuveg til þrifa og framfara,
að öllu því, sem stutt getur að ykkar
sameiginlegri velgengni; það á að vera
talsmaður yðar þegar þér eruð önnum
kafnir á hafi úti og hafið ekki tíma til
umsvifa; það á að upplýsa yður, sem
búið á útkjálkum og annesjum, þar sem
auðurinn er annarsvegar, en því miður
oft vanþekking og fátækt hinsvegar. Öll
þau málefni, sem að einhverju leyti geta
stutt að framförum í fiskiveiðunum, veiði-
aðferðinni, hagnýtingu, verkun o. 11.
verða rækilega rædd og útlisluð, hafandi
fyrir augum bæði útlent og innlent, sem
gefur leiðbeiningar og upplýsingar í því
efni.
Myndir verða við og við hafðar i blað-
inu, bæði þær sem snerta veiðarfæri,
veiðiaðferðir, skipa og bátalag o. fl. og
höfum vér fengiðlofun mikilsháttar manna
eins og capt. Drechsel og ritstjóra »Norsk
Fiskeritidende« M Barcley, til að aðstoða
oss í því efni. Ennfremur munum vér
taka smávegis fræðandi og skemmtandi
greinir, sem að einhverju leyti eru þess
verðar, að þeim sé gaumur gefinn. Jafn-
framt gerum vér oss far um að birta
ýmislegt smávegis, er vér fréttum eða
sjáum á ferðum með »HekIu« kringum
landið, sem getur haft þýðingu fyrir
fiskiveiðarnar.
Öllum ritgerðum, sem snerta fiskiveið-