Ægir - 01.07.1932, Síða 22

176
ÆGIR
gylling mikil kringum nafn þess að aft-
an. Var skip þetta hið fegursta. Við hlið-
ina á því var annað skip í smíðum og
var verið að festa járnplötunum (ytra
borðinu). Eg gaf mig á tal við smið
einn, sem var þar að vinnu og spurði
hann hvort hann vissi hvað »tœring« í
járni væri. »Skyldi ég vita það«, svaraði
maðurinn. »Hvernig mun standa á því,
að sum járnbönd í þessu skipi eru bæði
tærð og sprungin«, spurði ég og sýndi
honum þannig gölluð bönd. Hann kann-
aðist við að traust gæti þetta ekki kall-
ast, en bætti við: »Plöturnar styrkja
þetta og hylja«.
Ég spurði hann hvernig plöturnar
væru beygðar og gataðar og skýrðihann
frá því; gekk ég þá að plötu, sem kom-
in var á sinn stað og búið var að festa
með fáum nöglum og varð ekki hreyfð;
ég sýndi honum að bil á milli plötunn-
ar og þeirrar, sem undir var, var svo,
að ég kom litla fingri á milli og spurði
ég hann þá, hvort plötur ættu ekki að
falla allstaðar saman til þess að ná þeim
styrkleika, sem áætlaður væri. Gaf hann
lítið út á það, en sagði þó, að naglarnir
væru látnir draga slíka smíðagalla saman.
Þá spurði ég hann, hvort hann héldi
ekki, að þá væri nöglunum ætlað of
mikið þegar á skipið reyndi í stórsjóo
Hann spurði mig þá, hvort ég væri
skoðunarmaður, en ég kvað nei við, en
sagði honum, að ég vissi hvað skipum
likum þessu, sem væri ætlað að fara um
öll höf, væri boðið, og hvað þau yrðu
að þola í rokum og stórsjó á reginhafi.
Hann hélt nú áfram við vinnu sina og
lét eins og hann sæi mig ekki. Rétti ég
honum þá pening og sagði: »Smíðar
gera menn þyrsta, hér er fyrir einu glasi
af öli«. Tók hann við peningnum og virt-
ist vilja hlusta á mig.
Eg bað hann að koma með mér og
sýndi honum gataröð á plölu; var allt
tilbúið til að festa plöturnar saman með
nöglum (boltum). Þegar við horfðum í
gegnum naglagöt þau, sem eiga að vera
svo, að naglinn mæti hvergi mótstöðu,
er hann fer gegnum gatið á innri og ytri
plötunni, þá var hér svo, að götin stóð-
ust ekki á og voru sem hálftungl eftir
endilangri röðinni. Á þetta benti eg hon-
um og spurði hann, hvernig hér væri
farið að. Sagði hann mér, að sjóðandi
naglarnir væru þvingaðir gegnum götin,
og þegar þeir væru hnoðaðir, væri allt
i lagi. Ég spurði hann þá, hvort engir
eftirlitsmenn væru frá »Board ogTrade«
eða Lloyd, er skip lík þessu væri smíð-
uð, og hvort þeir gerðu engar athuga-
semdir er göt á plötum, sem sameina
ætli með nöglum af ákveðinni þykkt,
stæðust ekki á og bersýnilegt væri að
naglar væru helmingi rýrari en ættu að
vera er búið væri að hnoða þá og þeir
orðnir kaldir. Hann sagði, að eftirlits-
menn kæmu endrum og sinnum og
gerðu athugasemdir, en þeirra staða væri
örðug, þar sem flestir þeirra væru kunn-
ingjar og vinir eigenda skipasmíðastöðv-
anna og vissu að eigendur skipanna
vildu fá þau sem ódýrust og á sem
stystum tíma, og auk þess væri kaup
eftirlitsmanna af skornum skamti. svo
ekki væri grunlaust að fá mætti þá til
að ganga framhjá ýmsu, og svo væri
glas af kampavíni á sínum stað, við ýms
tækifæri. Þegar eigendur vilja kosta upp
á góð skip, þá smíðurn við góð skip, en
þegar það ekki er, fá þeir skip sam-
svarandi því, er þeir vilja greiða fyr-
ir þau.
Ég kvaddi manninn og litaðist um við
önnur skip, sem voru i smíðum. Eg sá
sama tærða járnið og sprungna í þeim,
og er ég að lokum virti fyrir mér hið
nýmálaða, fagra skip, sem daginn eftir