Ægir - 01.07.1933, Blaðsíða 11

ÆGIR
177
Eftir mannskaðaveðrið 7.-8. febrúar
1925, þegar »Leifur heppni« fórst, ritaði
undirritaður smágrein- i »Ægi«, 18. árg.
bls. 55, þess efnis, að reist væri merki
á velvöldum stað, til minningar um
drukknaða sjómenn fyr og síðar. Þá
hugmynd átti loftskeytastöðvarstjóri Frið-
björn Aðalsteinsson, sem átti tal við
undirritaðan um málið.
Greinarstúfurinn bar lítinn árangur,
en þó var þetta fært i tal við menn.
Þeir einu sem sinntu þessu voru Akra-
nesingar, sem að líkindum væru fyrir
löngu búnir að reisa minnismerki, hefði
ekki skipulagning gatna kauptúnsins
hamlað vali staðar þess, sem ákjósanleg-
astur þykir, þar sem minnismerkinu
væri fyrir komið. Sömuleiðis átti undir-
ritaður bréfaskifti við prest þeirra, nú
ráðherra Þorstein Briem, um málið, því
áhugi var vaknaður og er ekki sofnað-
ur enn.
Hinn 27. maí s.l. var hér jarðað sjó-
rekið lík, sem enginn þekkli og auglýst
áður í blöðum, að minningarhátíð færi
fram í Frikirkjunni er jarða skyldi
nefndan dag, og þess getið, að hér væri
um óþekktan sjómanu að ræða. Flest
höfum við lesið um og séð myndir af
hinum fögru minnisvörðum yfir hinum
óþekktu hermönnum úr stríðinu mikla;
vitum við flest að á tilteknum degi eru
blómsveigar lagðir á fótstalla þeirra frá
stjórnum og þegnum landanna, sem virð-
ingar- og þakklætisvott, ekki aðeins til
hins eina manns, sem undir merkinu
hvilir, heldur til allra, sem féllu fyrir
fósturjörðina.
Hinn 27. maí s.l. fór hér fram sorgar-
athöfn er óþekktur sjómaður er til mold-
ar borinn, en sú virðing var ekki sýnd
hér, meðan athöfnin fór fram, að fánar
almennt væru dregnir í hálfa stöng,
^þaö var bara sjómaður« sem verið var
að jarða — og þá þurfti ekki að vanda
sig, en þó var hér ástæða til, að bæjar-
búar fjölmenntu við jarðarförina og létu
virðingu sina í Ijósi með því að draga
upp fána, engu síður en þegar y>óþekldur
hermaðura er jarðaður.
íslenzkir fiskimenn stríða við nátúru-
öflin til að flytja björgina að landi, ekki
1 -4 ár, heldur 20—30 ár flestir þeirra
og bardaginn er oft snarpur.
Nú ættu Reykvikingar að sýna sjó-
mannastétt landsins i heild þá virðingu
að reisa minnisvarða á gröf hins óþekkta
sjómanns og sem þakklætisvott fyrir öll
þau handtök, sem sjómenn hafa innt af
hendi, frá fyrstu tíð, fyrir land og hæjar-
félög. Frá sjónum- eru flestir þeir pen-
ingar komnir, sem varið hefur verið til
bygginga og prýðis, og það eru sjómenn-
irnir, sem náð hafa í verðmætið og flutt
það á land.
Við sjáum öll, að oft gefast tækifæri
til að skreyta bæinn fánum og ber mest
á því þegar eriendir gestir heimsækja
okkur. Þá vinnst tími til eins og annars
í sambandi við þær heimsóknir, en það
er nú annað en þegar leifar óþekkts
sjómanns eru til moldar bornar.
Sveinbjörn Egilson.
Nýtt eimskipafélag.
Nýstofnað félag hér í bænum, h. f.
Eimskipafélagið Isafold, hefur nýverið
keypt eimskipið »Eduard« í Þýzkalandi.
Skipið er smíðað árið 1921 hjá G. See-
beck A/G í Geestemúude. Það er 997
br. smál. að stærð með 650 ha. vél. Skip-
ið ber um 1100 smál. af fiski, en 1200
smál. af salti. Það verður skírt »Edda«.
Skipstjóri þess er Jón Kristófersson. Skips-
höfnin fór utan með Dettifoss 19. júlítij
þess að ssekja skipið,