Ægir - 01.07.1933, Blaðsíða 16

182
ÆGIR
Halldór Pálsson.
Biðja vil ég Ægir fyrir nokkur minn-
ingarorð um Halldór Pálsson útvegs-
Halldór Pálsson útvegsbðndi.
bónda í Heimabæ í Hnífsdal, jafnframt
og mynd hans birtist í blaðinu.
Halldór heitinn varð tæpra 55 ára,
fæddur 14. maí 1878 í Hnífsdal, þar sem
hann átti heimili alla æfi. Faðir hans,
Páll Halldórsson var einn af helstu for-
mönnum hér vestra á sinni tíð. Var hann
af Arnardalsætt, sem er mjög fjölmenn
hér við Djúp, en kona hans, Helga Jóa-
kimsdóttir, sem er enn á lífi, er ættuð
úr Pingeyjarsýslu. Eru nú aðeins tvö
börn þeirra á lífi: Páll útvegsbóndi í
Heimabæ og Margrét kennslukona, ógift.
Látin eru, auk Halldórs, Jóakim útvegsb.
og Sigríður kona Aðalsteins Pálssonar
skipstjóra.
Halldór vandist sjómennsku frá barns-
aldri og gerðist ungur formaður. Hafði
hann verið formaður samfleytt í 32 ár
og ávallt úr Hnífsdal.
Eftir lát föður síns tóku þeir bræður
Halldór og Jóakim við útveg hans, gerð-
ust formenn og skömmu síðar einnig
Páll, yngsti bræðranna, en Jóakim lézt
1915, aðeins rúmlega hálf-fertugur. Pótti
jafnan mikil gifta fylgja þeim bræðrum
sem forráðamönnum skipa. Þeir tóku
upp mótorvélar meðal hinna fyrstu hér
um slóðir. Von bráðar reistu þeir Hall-
dór og Jóakim stórt íbúðarhús, byggðu
sjávarhús, ræktuðu út tún og bjuggu að
öllu myndarlega um sig. Pótti Halldór
heitinn, þegar á fyrstu formannsárum sín-
um, bera af öðrum stéltarbræðrum sín-
um hér um slóðir. Var hann löngum
aflahæstur, eigi aðeins í sínni verstöð,
heldur og við Djúpið. Völdust jafnan til
hans dugandi menn, enda var sjósóknin
stunduð af látlausu kappi, allt fram á
síðustu ár. Þó var hann eðlilega tekinn
að lýjast nokkuð, siðari árin. Hafði hann
í vetur við orð að hætta sjómennsku á
vetrarvertíðinni, að minnsta kosti. Varð
það áform hans með öðrum hætti en
menn grunaði.
Halldór Pálsson var jafnan talinn hafa
þá kosti, sem beztir eru hjá forráða-
mönnum skipa og sjómönnum yfirleitt:
snarræði, kjark og stjórnsemi. Hlekktist
honum og aldrei á, fyr en hann hvarf
með öllu hinn 28. marz siðastl. Hann
hafði svo oft verið á sjó í stórviðrum,
að þvi varð ekki trúað lengi vel, að bát-
ur hans hefði týnst. Veður var að vísu
hvasst um kvöldið og stórsjór sagður a
lóðamiðum, en vissulega hafði hann oft