Ægir

Árgangur

Ægir - 01.12.1935, Blaðsíða 5

Ægir - 01.12.1935, Blaðsíða 5
Æ G I R 255 Skipstj. Minor, hefur teiknað eftirtöld partakort: Þórshöfn á Reykjanesi, Báts- endar, Keflavík, Yatnsleysuvík, Straums- vík, Hafnarfjörður, kort, sem nær frá Kjalarnestöngum að Mölshöfða, í því Kollafjörður, Reykjavík (Holmens Havn) og Skerjafjörður. Partakort yfir Hvalfjörð, Borgarfjörð og Straumfjörð. Partakort yfir Búða- og Stapa hafnir. Kort yfir Grundarfjörð, Ivolgrafarfjörð, Kumbaravog, Stykkishólm á Breiðafirði, uppkast af mælingum til Grindavíkurhafnar, senr hann svo nefn- ir, liggur eftir Minor, en honum entist ekki aldur til að ganga frá því. Þegar þess er gætt, að skipstjóri Minor vann að þessum mælingum á seglskij)i, þá sýnir áðurtalið, að hann hefur verið afkastamaður hinn mesli og er mæling- ar lians voru rannsakaðar siðar, var sá dómur uppkveðinn, að þær væru hinar nákvæmustu, og lofsorði lokið á alll stai'íið. Að vísu má finna lítilsháttar skekkjur í staðarathugunum, en þær eru hverfandi, einkum þegar þess er gætt, hve mælingatæki þeirra tíma voru ó- fullkomin. Hafnarfjörður er grynnri en var, það er víst, en hve miklu grynnri en árið 1778 mun ekki athugað. Hefur for sú sem í aldaraðir hefur borist til sjávar meðHafnarfjarðar og Flenshorgarlækjum staðnæmstá höfninni oggert hana grynnri eða hefur ósinn við Óseyri I)orið fram leðju úr Hvaleyrartjörn, sem runnið hef- ur í hana úr Hvaleyrarholti, í leysingum og unnið að því að gera höfnina grynnri? Sé þetta athugað, má komast að, hvort Suðurland hafi sokkið í sjó eða lyfst upp hin síðustu 157 árin. Rvík, 11. des. 1935. Sveinbjörn Ec/ilson. Krækling’ur til matar. Á þessum krepptímum, þegar fiskverð er komið niður í 60 kr. bezta tegund og annar flokkur á 52 kr., sem færir fiski- mönnum að jafnaði 40 kr. og 32 krón- ur fyrir hvert skippund, sem þeir geta selt, þegar búið er að draga frá verk- unarlaun, og þegar bændur missa mikið af hústofni sínum úr fjárpezl og erfið- leikar steðja hvervetna að, þá fara menn að brjóta heilann um, hvort ekki séhér á landi eða við landið ýmislegt, sem nota mætti, hæði sem markaðsvörur og til manneldis. Hverju hefur ekki verið íleygt í sjó- inn á undanförnum árum, sem ónot- hæfu, verðmæli, sem enginn getur nú reiknað út hverju nemi, t. d. mestu af karfa og nálega öllum beinum, þar til fyrir nokkrum árum að farið var að hirða þau. Nú er þetta tvennt dýr .verzl- unarvara og beinin jafnvel orðin dýrari en sjálfur þorskurinn, eða í það minnsta gefa fisldmönnum eins mikið í aðra hönd. Yið höfum ekki komisí á lag með að horða saltaða síld og þó er hún holl og næringarmikil, og sönnunin eru síldar- kaup annara þjóða. Hið háa verð í búð- um og víðar hefur fælt fólk frá kaupum, það skal játað, því kosti, ein síld í húð frá 15—30 aura, eins og hér var fyrir nokkrum árum, komst hæzt í 35 aura, þá kaupir fólk ekki og litlar líkur til, að það keypti, þótt söltuð sild kæmist niður í 10 aura, vegna þess að það vill ekki horða síld og er það sorglegt, því væri hún almenn fæða hér á landi, má telja vist, að heilsa manna væri hetri en hún er almennt talin nú. Síld má matreiða á margan hátt og ýmsir síldarréttir eru lierramannsmatur;

x

Ægir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ægir
https://timarit.is/publication/584

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.