Ægir - 01.04.1954, Side 7

Æ G I R
69
Stofnendur Öldunnar 1893.
Efsta röð frá vinstri: Bergur Sigurðsson, Þorsteinu Þorsteinsson, Markús Bjarnason, Þorvaldur Jónsson,
Þorlákur Teitsson, Pétur Þórðarson, Bergur Jónsson og Marteinn Teitsson. Miðröð: Guðmundur Stefáns-
son, Páll Hafliðason, Guðmundur Kristjánsson, Hannes Hafliðason, Jens Nyborg, Pétur Þórðarson og
Sigurður Símonarson. Fremsta röð: Finnur Finnsson, Sigurður Jónsson, Jón Þórðarson, Stefán Pálsson,
Asgeir Þorsteinsson, Magnús Magnússon, Ellert Schram, Stcfán Snorrason og Björn Sveinsson.
brigðum, sem lágu í loftinu. Hann skorti
hvorki þrek né manndóm til þess að snú-
ast við þeim, né heldur áræði til þess að fara
ótroðnar slóðir. Þegar allt þetta fór saman
svo og forráðaaðstaða hans í Landsbanka
íslands, hlaut að muna meira en lítið um
liðsemd hans við útvegsmál Reykvíkinga.
Hann gerþekkti rekstur litlu skútanna, vissi
hvað af honum hafði flotið til hagsældar
bæjarbúum, en honum voru heldur ekki
ókunnir annmarkar þessara skipa. Hann
fylgdist einnig vel með þeirri breytingu,
sem Englendingar voru að gera á sínum
útvegi. Þeir lögðu nú upp hverjum stórkútt-
ernum á fætur öðrum og fengu sér gufuskip
i þeirra stað. Nú var um að gera að missa
ekki af brezku skipunum heldur neyta allra
fanga til þess að eignast sem flest þeirra.
En þá sem fyrr var gagnslaust að eignast
skip, ef enginn kunni að stjórna. Og nú
komu piltarnir hans Markúsar Bjarnasonar
að góðu liði. Þeim fjölgaði með hverju ári.
Án þeirra hefði aldrei hafizt kútteraöld í
Reykjavík, án þeirra væri Reykjavík ekki
nema svipur hjá sjón sem hún er í dag.
Öldufélagið, sem ekki var stéttarfélag í
nútímaskilningi, gáraði í kringum sig og
magnaði aðra til samtaka. Auðsýnilegt er,
að það er fyrir óbein áhrif Öldufélagsins að
Útgerðarmannafélagið við Faxaflóa er stofn-
að árið 1894 og Sjómannafélagið Báran ári
siðar.
Af kútterútgerðinni var yfirleitt hagn-
aður og hans sá fljótt staðar í bættri af-
komu útgerðarmanna, en sjómennirnir sátu
enn við sama borð og meðan þeir voru á litlu