Ægir - 15.08.1964, Qupperneq 17

ÆGIR
259
S K Y R S L A
um fund íslenzhra, norskra og rússneshra haf' og fishifrœðinga,
haldinn á Seyðisfiröi 22.-23. júlí 1964.
I júníbyrjun var ísröndin nær landi úti
af Vestfjörðum og Strandagrunni, en í
meðalári og er fjarlægðin áþekk og var
um sama leyti í fyrra. Meðalfjarlægð ís-
randarinnar frá Straumnesi er um 45
sjómílur í júní, en var nú um 35 sjómíl-
Ur- Norðaustur af Horni var íshrafl nú
aðeins um 24 sjómílur undan landi. Fyr-
lr Norðurlandi var ísbrúnin aftur á móti
fjser landi en venja er, allt norður undir
og 69. breiddargráðu. Á svæðinu við
Jan Mayen er aftur meiri ís en í meðal-
ári.
Hitastig sjávar vestan, norðan og aust-
anlands reyndist nú vera um 1° hærra í
ffstu 200-400 metrunum en er í meðalári
1 júní, og um 2° hærra en var um svipað
leyti í fyrra. Neðar var hiti áþekkur og
er í meðalári. Til marks um tiltölulega
háan hita í sjónum má benda á, að 3ja
sfiga jafnhitalínan í 20 m í Austur-ís-
landsstraumnum var nú fyrir norðan 68°
eða um 230 sjómílur norðar en var í
Hitadreifingin í sjónum kringum
svipar nú til heitu áranna 1954 og
1960. — Á það einnig við um hafið milli
Noregs og íslands allt norður undir 71.
ureiddargráðu, en þá tekur við svæði með
*ægi’i hita en í meðalári, svipað og var í
fyrra.
Vegna góðviðris og hlýinda í vor hefui-
utt sér stað töluverð upphitun í yfirborðs-
legum sjávar vestanlands allt niður í 25
^tra, þannig að yfirborðshiti er allt að 9
gí'áðum og í 20 metra dýpi 7-8 gráður. Á-
stand þetta er óvenjulegt fyrir þessar
síóðir um þetta leyti árs. — Norðanlands
lafði ekki myndazt hitaskiptalag í sjón-
Urri, en þar var hitastigið í efstu 50 metr-
.j'rra.
ísland
unum um 6—6,5 gráður. Út af Kögri og
Húnaflóa gætti nokkurra áhrifa íss, þann-
ig að þunnt yfirborðslag af allt að 2
gráðu heitum sjó fannst á stöku stað. —
Víðast hvar nær þó ísröndin í norðvestur-
svæðinu út í hlýja sjóinn. Við norðaustur-
hluta landsins hefur myndazt hitaskipta-
lag með allt að 7 stiga heitum sjó, og fór
hitinn vaxandi. Yfirleitt má því segja, að
hitinn í sjónum að vestan, austan og
norðan sé talsvert ofan við meðallag. Á-
hrifa Atlantssjávar gætir meir og á
stærra svæði í sjónum norðanlands og
austan en í meðalári, svipað og var
„hlýju“ árin 1954 og 1960.
Yfirleitt er þörungamagn víðast hvar í
meira lagi og nokkru meira en í fyrra.
Átumagnið á íslenzka hafsvæðinu er til
jafnaðar talsvert mikið, og öllu hærra en
meðalátumagn áranna 1956—1963. Aðal-
átusvæðið norðanlands er langt frá landi,
eða fyrir norðan 67°30’ norður breiddar.
Á þessu svæði er fullþroskuð rauðáta.
Milli þessa svæðis og lands, þ.e.a.s. á um
70 sjómílna breiðu bili undan norður-
ströndinni, er átulítill sjór. Á þessu átu-
snauða svæði er ung rauðáta í vexti, og
má vænta þess, að átumagnið þar aukist
eitthvað á næstunni. Er þetta svipað á-
stand og ríkti síðastliðið vor á norður-
svæðinu. Fiskaseiði, aðallega loðnuseiði,
eru og í töluverðu magni á vestursvæðinu
norðanlands. — Á norðaustursvæðinu er
ljósáta áberandi næst landi, en um 60 sjó-
mílum austan Langaness tekur við átu-
mikill sjór, og liggur þetta átusvæði nær
landi undan Austfjörðum, aðallega á 200
metra dýpi og þar yfir, en ekki á grunn-
unum. Hámark þessa átusvæðis virðist