Ægir - 15.02.1971, Blaðsíða 14

ÆGIR
40
Gunnar Jónsson, fiskifræðingur:
Sjaldséðir fiskar árið 1970
Uppskera sjaldséðra fiska var heldur
rýr á árinu 1970. Hafrannsóknastofnunin
fékk 6 tegundir mismunandi sjaldgæfar
til rannsókna auk sæsteinsugu. Frá Sæ-
dýrasafninu í Hafnarfirði fréttist um 2
sandhverfur og frá Vestmannaeyjum
komu upplýsingar um 4 tegundir og verð-
ur nú hér á eftir getið þessara fisktegunda.
Slóans-gelgja, Chauliodus sloanei sloanei
Schneider.
V/s Jökull ÞH fékk þann 14. nóvember
28 cm slóans-gelgju á 146 m dýpi syðst á
Papagrunni. Fiskurinn mun hafa komið
upp úr ufsa.
Slóans-gelgja er með sjaldgæfari fisk-
um við íslandsstrendur. Þann 16. febrúar
árið 1919 fannst ein 10 cm löng rekin við
Hornafjarðarós. Önnur veiddist þann 12.
júní 1952 á 820—360 metra dýpi um 80—
100 sjómílur vestur af Snæfellsnesi og var
hún 23 cm löng.
Slóans-gelgja telst til ættarinnar Chau-
liodontidae (gelgjuætt) innan ættbálksins
Isospondyli (Clupeiformes), en til þess
ættbálks heyra m. a. síld, lax, loðna o. fl.
fiskar ekki eins þekktir.
Slóans-gelgja er lítill fiskur — verður
varla lengri en 25—30 cm. Haus er stór
og munnur mjög víður með 6 stórum grip-
tönnum fremst í efra skolti og 2 í neðra.
Augu eru smá. Bolur er langur og mjór og
mjókkar aftur. Bakuggi er stuttur og
fremsti geisli hans lengstur. Hreistur er
stórt. Fjöldi ljóskastara er í röð meðfram
kviðröndinni frá höfði að sporði og önnur
röð er að ofan frá eyruggarót og aftur-
fyrir kviðugga. Litur er dökkgrænn að of-
an, silfurgljáandi á hliðum og svartleitur
að neðan.
Heimkynni slóans-gelgju eru á 50—
3000 metra dýpi eða meira beggja vegna
Norðuratlantshafsins, í Miðjarðarhafi,
austanverðu Suðuratlantshafi, Indlands-
hafi og e. t. v. víðar.
Álsnípa, Nemichthys scolopaceus,
Richardson.
Álsnípa, 115 cm löng, veiddist þann 28.
marz í net á 146 metra dýpi suðvestur af
Vestmannaeyj um.
í desemberbyrjun 1952 veiddist álsnípa
á 64°N og 11°40'V þ. e. djúpt undan Suð-
austurlandi. Önnur veiddist nyrzt í Víkur-
ál þann 10. júní 1956. Var hún 108 cm
löng.
Útlit álsnípunnar er allsérkennilegt, þar-
eð báðir skoltar teygjast fram í langa og
mjóa trjónu. Þá fer álsnípan mjókkandi
aftureftir og endar í mjóum halaþræði.
Hreistur er ekkert. Litur er ljósbrúnn að
ofan en kviður er svartur og raufaruggi
dökkur.
Heimkynni álsnípunnar eru á 150—3600
Slóans-gelgja.