Ægir - 01.05.1971, Blaðsíða 7

Æ GIR
101
Hrafnkell Eiríksson, fiskifræðingur:
Haf- og fiskirannsóknir
HUMARVEIÐARNAR OG ÁSTAND
HUMARSTOFNSINS 1970
Humaraflinn 1970 reyndist talsvert
^eiid en 1969, eða um 4.026 tonn á móti
3.512 tonnum. Kom þar til, að sóknin jókst
jA’ tæpum 88 þús. togtímum 1969 í um 100
Pús. togtíma 1970, en meðalafli á togtíma
a öllum veiðisvæðunum samanteknum var
uinn sami bæði árin, eða um 40 kg.
I töflu I er sýnd skipting humaraflans
eftir svæðum árin 1965—1970. Hafa veiði-
svæðin verið tekin saman á eftirfarandi
úátt: Jökuldjúp (svæði 106 og 126),
Heykjanesmið (146, 147 og 148), Vest-
^annaeyjamið (169 og 170), suðaustur-
(152, 153 og 154) og loks önnur
sv*ði, en af þeim má fremstan telja Sel-
v°gsbanka (svæði 168) fyrir árið 1970.
kýnir 1. mynd legu svæðanna. Mest áber-
andi í töflunni er hlutfallsleg minnkun
uumarveiða á Reykjanesmiðum á kostnað
snðausturmiðanna, og er skýringin eink-
Urn mun stærri humar og meiri afli á tog-
tíma fyrir austan og því aukin sókn báta
Pangað. Að sjálfsögðu mun verkfallið
fyrri hluta sumars 1970 hafa ráðið ein
hverju hér um og gæftir skipta alltaf
^niklu máli.
. A 2. mynd er sýnt aflamagn, sókn og afli
á togtíma síðan 1958. Kemur í ljós, að frá
1958-—1963 var um öra þróun veiðanna
að ræða við fund nýrra miða og aukna
sókn. Afli á togtíma var mjög mikill eins
og eðlilegt er með nær ónýttan stofn og
humarstærðin var góð, og mun ég víkja
að því atriði nánar hér á eftir. Eftir hum-
arvertíðina 1963 fór sóknarinnar í stofn-
inn að gæta, og féll þá afli á togtíma all-
verulega, sem er óhjákvæmilegt að ein-
hverju marki, jafnt um humarveiðar sem
og flestar aðrar veiðar. Á ái-unum 1967 og
1968 varð síðan mikil minnkun á heildar-
afla þrátt fyrir gífurlega aukningu á sókn.
Féll afli á togtíma þannig mikið, en á síð-
ara árinu gætti þó nokkuð sérstakra sjáv-
araðstæðna við Suðausturland vegna rek-
íss þar um vorið, sem greint hefur verið
frá nánar áður í „Hafrannsóknir 1968“
(sjá heimildarrit). Samt sem áður er
greinilegt, að endurnýjun stofnsins á þessu
tímabili stóð ekki undir veiðunum, líkleg-
ast vegna lélegra árganga og/eða annarra
óþekktra ástæðna.
Síðastliðin tvö ár, 1969 og 1970, jókst
aflamagn aftur á móti með aukinni sókn
og afli á togtíma hélzt jafn bæði árin eða
um 40 kg, á móti 30 kg á togtíma, er aflinn
var minnstur 1968.
Rannsóknir á aflasamsetningunni og þá
einkum lengdardreifingu, en beinar að-
Tafla I. Skipting liumaraflans eftir svæðum 1965—1970.
106 og 126 146,147 og 148 ! 152, 153 og 154 169 og 170 Önnur svæði Samtals
Tonn % Tonn % 1 Tonn % Tonn % Tonn % Tonn %
1965 280.4 7.6 2.082.0 56.2 772.0 20.8 391.2 10.5 180.4 4.9 3.706.0 100.0
1966 94.6 2.7 1.266.6 36.6 1.433.7 41.4 451.9 13.0 218.2 6.3 3.465.0 100.0
1967 189.4 6.9 1.125.5 41.2 646.2 23.7 509.9 18.7 260.0 9.5 2.731.0 100.0
1968 207.6 8.3 1.226.4 49.3 371.5 14.9 471.9 19.0 211.6 8.5 2.489.0 100.0
1969 165.9 4.7 1.360.4 38.7 915.8 26.1 637.6 18.2 431.8 12.3 3.511.5 100.0
1970 277.8 6.9 1.211.8 30.1 1.501.7 37.3 760.9 18.9 273.8 6.8 4.026.0 100.0
/ivntM
^ Ækurejm