Ægir - 01.04.1975, Blaðsíða 16
greiðsluörðugleika, sem stöfuðu af vaxandi
tilkostnaði samfara erfiðleikum við að losna
við afurðirnar og fjárhagserfiðleikum i mark-
aðslöndunum. Greiðsla fyrir iitflutninginn
gengur hægar en áður gerðist og það hefur
í för með sér greiðsluörðugleika fyrirtækj-
anna heima fyrir. „Ef greiðsla markaðslands
dregst til dæmis um mánuð,“ segir Danielsen,
,,þá þýðir það 40 milljón króna (d. kr.) skort
á rekstrarfé og slíkt kemur við okkar litla
þjóðfélag."
Það er ekki bjart framundan.
Danielsen spáir því að ekki megi reikna
með verðhækkunum á sjávarafurðum árið
1975. Verðlag á stórum saltfiski muni þó hald-
ast a. m. k. fyrri helming ársins, en verð á
labra og miðlungs stórum saltfiski muni að
líkindum falla, vegna þess að þessar fisk-
stærðir séu seldar til Ítalíu og Grikklands,
þar sem ríki mikil stjórnmálaleg óvissa og
fj árfhagserf iðleikar.
Frystar fiskafurðir lækkuðu verulega síð-
ari hluta ársins 1974, og það er ekki ástæða
til að ætla að þær hækki aftur á næstunni,
enda sé dollarinn veikur um þessar mundir
og það hafi áhrif á útflutningsverðmætið til
Bandaríkjanna. Verðfall á síldarmjöli varð og
mikið og það er vandséð að það hækki aftur
í verði í náinni framtíð. Hinsvegar hefur
verðlag á síld til neyzlu verið stöðugt og þar
sem líklegt sé að Færeyingar veiði minna en
áður hefur verið vegna þess að veiðikvóti
þeirra hefur lækkað eins og annarra þjóða,
sem veiða síld í Norðursjó, þá megi búast við
að þetta verðlag á síld til manneldis haldist
áfram.
Veiðitakmarkanir bitna illa á Færeyingum.
Danielsen benti á í viðtalinu, að aflatak-
markanir, sem sífellt færðust í aukana, bitn-
uðu illa á Færeyingum, ekki sízt Norðursjáv-
arkvótinn í síldveiðunum.
„Útlitið 1975 er sannarlega ekki bjart, og
það er mikil hætta á að útflutningsverðmæt-
ið aukizt ekki á þessu ári heldur þvert á móti
dali það eitthvað. Undir slíkum kringum-
stæðum er ekki um annað að ræða en
minnka peningaeyðsluna, því að við Færey-
ingar höfum ekki annað uppá að hlaupa en
fiskinn í sjónum. Engin ástæða er þó til að
örvænta, heldur liggur það næst fyrir að
reyna að auka framleiðsluna og útflutninginn
með öllum hugsanlegum ráðum og fullnýt3
alla möguleika,“ sagði Birgir Danielsen að
lokum.
Andstaða gegn selveiði
Norðmanna
Mikil andstaða er nú í Bandaríkjunum og
Kanada gegn selveiðum Norðmanna við Ný'
fundnaland, einkum er mótmælaaldan sterk 1
Bandaríkjunum og beinist hún aðallega að
veiðum Norðmanna á grænlenzkum ungkóp-
um. í fréttinni í Fiskaren í febrúar segir að
allar horfur séu á að Norðmenn verði að
leggja niður þær veiðar, svo sterk sé mót-
mælaaldan. Sendiherra þeirra í Washington
sé orðinn alvarlega skelkaður við hana og
telji hana geta haft óþægilegar afleiðingar-
Af 9—10 millj. króna (norskra) verðmæt*
selveiðanna hefur ungkópaveiðin lagt sig a
um 2 milljónir árlega og hér er því um all'
verulegan hluta selveiðanna að ræða. —'
„Kannski ágóðann af selveiðunum“ segir Berk-
ens leiðangursstjóri.
Ekki telja Norðmennirnir þó útilokað, að
þeim takist að veiða leyfilegt magn eða fjölda
án þess að drepa ungkópana. Norðmennirnir
lögðu til að þeir hæfu ekki veiðarnar fyrr en
25. marz í stað 12. marz og gæti það komið>
í veg fyrir ungkópadrápið, það er skömmit
eftir að urturnar kæpa.
Mótmælaaldan í Bandaríkjunum er árlegur
viðburður, en hefur verið mögnuðust í ár. Það
er Kanadamaður, Brian Davies, sem er for-
göngumaður þessara mótmæla nú sem fyrr.
Norðmenn eru hræddir við, að þessi sl'
endurteknu mótmæli geti haft áhrif á afurða-
sölu þeirra til Bandaríkjanna og vilja þvl
nokkru fóma til þess að mótmælaölduna
lægi.
Sérstakar lánveitingar til
fiskframleiðenda í Noregi
Norska ríkisstjórnin hefur ákveðið
veita fiskframleiðendum 50 milljón króna
106 — Æ GIR