Ægir - 01.02.1987, Qupperneq 56

112
ÆGIR
2/87
Æ G I R.
gufuskipa, sem eru í fyrsta flokki og ein-
göngu eru ætluð lil fiskveiða á djúpsjó,
Að öðru jöfnu eru lán einkum veitt til
skipa sem smíðuð eru hér á landi
(Noregi). Lán eru ekki veitt til lúkn-
ingar eldri skuldum.
★ ★
*
Ath. 011 pau mál, sem að einhverju leyti
sneata flskiveiðarnar, svo og styrkveitingar til
félaga, einstakra manna og lán til flskiútgerða,
heyra undir umsjón og úrskurð fiskiveiðastjórn-
ar Norðmanna (Norges Fiskeristyrelse); sem
hefir aðsetur sitt í Bergen.
Landhelgisvörnin.
Hversu »Hekla« capt. Schack heíirvar-
ið vel landhelgina fyrir botnvörpungunum
og verið fengsæll á ferðum sínum kring
um landið hefir mjög mikið glatt alla
landsmenn enda hafa blöðin — ekki sízt
»ísafold« — eindregið tekið i sama streng-
inn og lofað hann að maklegleikum fyrir
sinn skörungsskap og dugnað.
Að fiskimenn á ýmsum stöðum sem
oft og tíðum hafa orðið að þola það bóta-
laust að botnvörpungarnir hafa látið
greipar sópa um afla og veiðarfæri þeirra
rjett fyrir utan landsteinana sjeu glaðir
við að vita af svo duglegri löggæzlu sýna
eftirfarandi dæmi.
Capt. Schack spurði mann á Aðalvík
hvort fólk hefði sjeð þegar hann tók
botnvörpunginn þar í sumar.
»Já«, sagði maðurinn, »fólk var allt
hátað; því kl. var hálf 12 um nóttina en
allir vöknuðu við skotin, og jeg er viss
um að hvert mannsbarn í Víkinni hefir
farið á fætur; og þegar »Hekla« fór með
botnvörpunginn«, bætti hann við, »lofuðu
allir guð«.
Gamall og greindur bóndi á Arnar-
firði sem yfirmaðurinn átti tal við, segir
þegar hann spurði hann að hvort menn
alment ekki óskuðn eftir nærveru hans
seinni part sumars. »Jú«, segir maður-
inn, »fólk ber svo mikið traust til yðar
og er svo þakklátt fyrir aðgjörðir yðar
undanfarið að menn vilja alveg hefja yð-
ur til skýjanna, og víð vonum að lands-
stjórnin launi yður eins og þjer eigið
skilið«.
Eins og það er gagnlegt fyrir lands-
menn að vel er varið, eins er það gleði-
legt fyi'ir foringja skipsins að mæta svona
þakklæti hjá iolki fyrir franxkvæmdir sín-
ar, og það væri ekki nema rjettlátt að
íslendingar sýndu honum þann sóma
áður hann fer frá landinu í liaust, sem
vekti hjá honum hlýja endurminningu
og yrði eltirkomendum hans uppöi'fun
til skyldui'ækni.
Fiskiklak.
í hinu enska Fichermans »Nautical
Almanak«, sem gefxð er út i Grimsbý,
stendur á ái'i hvei’ju grein sú sem hér
fer á eftir, þar eð hún felur í sér þýð-
ingarmiklar bendingar til allrá flskimanna,
ætlum vér þess þörf að islendingar íái
að kynnast innihaldi hennar.
Fiskinunx fækkar og ber margt til
þess: Fyrst og fremst þær þrautstund-
uðu botnvörpuveiðar. Smáseiðin ei'U
veidd og drepin, en vei'ða þó ekki höfð
til nxatar. Fiskurinn er veiddur á hrygni-
tímanum. . Þetla hefir valdið áhyggjum
fyrir framtíð fiskveiðaxxna og efasemdii'
um framför og þrif þessarar atvinnu-
greinar framvegis. Mörg fiskisvið er
áður voru auðug eru nú þurausin. Mörg
ráð hafa menn hugsað upp til þess að
stemnxa stigu fyrir þessu, en ekkei’t
dugað.
Fiskimennirnir geta þó sjálfir x'áðið
nokkrar bætur á þess. Fiskimennirnir,