Ægir - 01.03.1991, Qupperneq 23

3/91
ÆGIR
131
Hér hefur þróast flutningakerfi
seni getum vel lýst með aðferð-
vörustjórnunar. Ákveðnir
ujj3ingabílar flytja reglulega fisk
m' li landshluta og taka tóma fisk-
assa til baka. Stillt er saman við
erjuáætlanir. Gott flutningakerfi á
I ' um langar vegalengdir innan-
ands hefur byggst upp og flutn-
jHgskostnaður hefur lækkað mikið
ra upphafi fiskmarkaðanna.
Lítið hefur borist með flutninga-
s 'Pum til markaða innanlands,
°g er sagt að skipafélögin haldi
uPpi betri samgöngum við markaði
erendis á Humbersvæðinu og í
renierhaven, helduren við mark-
a 1 hér innanlands. Þetta er að
VlSu ^ært í stílinn, enda flutningar
á landi e.t.v. heppilegri, en þessi
þjónusta skipafélaganna er þó um-
hugsunarverð.
Hér er um að ræða mikið magn.
Til samanburðar við rúmlega 70
þús. tonna sölu á innlendu fisk-
mörkuðunum má geta þess að út-
flutningur SH, stærsta útflutnings-
aðila landsmanna, var 94 þús.
tonn árið 1990 og voru það að
langmestu leyti fryst flök.
Sérhæfing og fjöldi
vinnslustöðva
Óhætt er að fullyrða, að áhrif
fiskmarkaða hafa verið mjög veru-
leg og munu verða það á næstu
árum. Hið gamla keríi Verðlags-
ráðs hefur alls ekki sama vægi og
áður.
Áhrif fiskmarkaða á fiskvinnsl-
una sjálfa eru enn meiri. Fiskmark-
aðir gera vinnsluaðilum kleift að
sérhæfa sig í einstökum tegund-
um. Allir sem hafa fengist við fisk-
vinnslu þekkja, hve langan tíma
það tekur að skipta í vinnslu frá
einni tegund til annarrar. Þessu
vandmáli geta fiskmarkaðir ráðið
fram úr og gera það. Þannig sér-
hæfa flestir kaupendur sig í ein-
stökum tegundum á fiskmörkuð-
um. Sumir eru sérhæfðir í þorski,
aðrir í ufsa og enn aðrir í steinbít.
Margir reyna líka að vinna ein-
ungis tvær eða þrjár fisktegundir.
Líka eru til sérhæfðir aðilar í löngu
'niarkaðurinn í Hafnarfirði