Tímarit lögfræðinga - 01.04.1986, Síða 11

JÓN ARASON
Jón Arason, héraðsdómslðgmaður, fæddist á
Ytra-Lóni, Langanesi í Norður-Þingeyjarsýslu
15. apríl 1928. Foreldrar hans voru Ari Helgi,
bóndi og kennari þar, sonur óðalsbónda og
sýsluskrifara Jóhannesar Jóhannessonar, og
Ása Margrét Aðalmundardóttir, bónda á Eld-
járnsstöðum á Langanesi Jónssonar. Foreldrar
Jóns fluttu til Þórshafnar 1930. Árið 1935 lá leið
til Reykjavfkur með móður og systkinum, sem
hófu skólagöngu þar. Nokkru síðar, eftir að hafa
losað sig við kennslustörf á Þórshöfn, kom Ari
faðir hans suður og vann hann á Skattstofunni
í Reykjavfk til dauðadags. Hann lést 1938 tæp-
lega fimmtugur. Móðir Jóns lést í hárri helli
1983 (93 ára).
Stúdentsprófi lauk Jón frá Menntaskólanum í
Reykjavík 1948 og embættisprófi í lögfræði frá Háskóla fslands með fyrstu
einkunn 1954. Réttindi til málflutnings fyrir héraðsdómi hlaut hann 1965. Um
nokkurra ára skeið var Jón starfsmaður hjá Eimskipafélagi (slands, en árið
1963 stofnaði hann eigið fyrirtæki Fasteignaval, lögfræðiskrifstofu og fasteigna-
sölu, og vann fyrirtæki sfnu, uns hann lést af hjartabilun á Landspftalanum
28. sept. 1985. Jón var tvíkvæntur. Fyrri kona hans var Halla Bergþórsdóttir frá
Þórustöðum f ölfusi. Þau skildu. Sfðari kona Jóns er Margrét Jónsdóttir
Kristóferssonar, sjómanns frá Brekkuvelli, Barðaströnd. Var hún sölustjóri
Fasteignavals um nokkurra ára skeið. Hjónaböndin voru barnlaus, en dóttur,
Þórdísi, eignaðist Jón á skólaárum sínum með Ólöfu Jónsdóttur Níelssonar,
bónda á Gestsstöðum í Steingrímsfirði.
Jóni var margt til lista lagt, enda átti hann til slíkra að telja — ekki síst tón-
listargáfu. Sjálfur lék hann af fingrum fram dans og dægurlög af mikilli smekk-
vísi. Um árabil var hann einn af bestu bridgespilurum landsins. í mannfagnaði
var hann hrókur alls fagnaðar og í starfi naut hann virðingar og trausts fyrir
drengskap, hreinskiptni og ráðvendni f hvívetna. Skapstór var Jón og tilfinn-
ingaríkur og allra manna fyndnastur og skemmtilegastur. Það var unun að
hitta hann, þegar vel lá á honum, sem reyndar var oftast. Hve mikið vinum
Jóns þótti til hans koma má m.a. ráða af einstaklega fagurri minningargrein,
sem Ingibjörg Ólafsdóttir frá Brautarholti skrifar um hann. Þar segir: ,,Þá
minnist ég þess er Inga, kona Ólafs bróður míns, kom í fyrsta sinn til íslands
jólin 1960. Inga var spurð hvort henni hefði verið sýnt eitthvað og hún hitt
einhverja. ,,Já, já,“ svaraði hún að bragði. ,,Ég er búin að sjá Dómkirkjuna
og Alþingishúsið og hitta Jón Arason.“
Með Jóni er genginn sérstæður og ógleymanlegur persónuleiki, sem þeir
mátu mest, sem gerst þekktu.
Blessuð sé minning hans.
BarSi Friðriksson
5